شعری از فریدون توللی (5)

·        گـــرانبار شـــد، گـــوشــم از پـند هــــــا

·        بــــر آنم، کــــــه تا بُگــــسلم بَنــد هـــــا

·        هر آن دل، که شد بسته ی دام ِ عشق

·        رهـــــایـــی نـیـــابــد بـــه تـــرفنــد هـــــا

·        پـرســــتنده ام بـر تـو، ای خـانــه سوز

·        کــــجا تـرســـم، از شـــرم ِ پیـوند هــا

·        ز تنهـــــایـی ام ، بــاغ ِ دل،  تیــــره بــــود

·        تـو جــــانش دمـــیده بـــه لبخند ها

·        مــــرا بنـدگــــی بیــن و در ســـایه گـیر

·        کـــه شرط است، لطف خداوند هــــا

·        تـــو نور ِ دلــــی، ای فــــروزنده بخـــت

·        کـــه بـــاز ات (تو را)  نجــــویــــم هــمانــند هــــا

·        خوش آندم ، که افشانم ات (تو را)  جان به پای 

·        چـــو بر گـــــونــه ی آذر، اســـپند هــا

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری