فرماسیون اجتماعی ـ اقتصادی سرمایه داری (کاپیتالیسم) (2)

پروفسور دکتر گونتر هیدن

برگردان شین میم شین

I  

سرمایه داری رقابت آزاد

ادامه

13

·        ثمرات انقلاب بورژوائی و توسعه سرمایه داری را نه توده های خلق، بلکه بورژوازی درو می کند:

1

ایده «آزادی شخصیت»

·        ایده اعلام شده، تحت عنوان آزادی شخصیت، در پراتیک اجتماعی، خود را بمثابه آزادی فعالیت اقتصادی کاپیتالیستی  برملا می سازد.

2

ایده «برابری شهروندان»

·        ایده برابری شهروندان، بمثابه برابری صاحبان کالا نمودار می گردد.

3

ایده «برادری همه انسان ها»

·        ایده برادری همه انسان ها، بمثابه جنگ همه بر ضد همه از آب در می آید.

14

·        همراه با بورژوازی، طبقه اجتماعی نوینی بنام پرولتاریا پا به عرصه می نهد.

15

·        بورژوازی و پرولتاریا دو طبقه اصلی جامعه سرمایه داری اند.

16

·        پرولتاریا، از همان آغاز پیدایش خویش، بر ضد استثمار سرمایه داری وارد مبارزه شد.

17

·        مبارزه پرولتاریا، نخست به صورت قیام های خودپو با مطالبات اقتصادی بوده، ولی پس از تشکیل جنبش کارگری، پرولتاریا بمثابه نیروی سیاسی مستقل بر ضد طبقه بورژوازی و دولت بورژوائی وارد عمل می شود.

18

·        مبارزه طبقه کارگر، ببرکت کمونیسم علمی تدوین شده توسط  مارکس و انگلس، آماج علمی مستدل کسب کرد.

19

·        در نظام سرمایه داری، طبقه سرمایه دار که اقلیت کوچکی را تشکیل می دهد، مالک وسایل تولید است.

·        در حالیکه اکثریت جمعیت کشور که عمدتا از پرولتاریا و نیمه پرولتاریا تشکیل می یابد، سلب مالکیت شده و فاقد وسایل تولید است و به سبب جایگاه اجتماعی خود مجبور به فروش نیروی کار خود و تولید ثروت برای طبقه حاکمه است.

20

·        توسعه و تکامل تولید سرمایه داری سبب می شود که میلیون ها کارگر در کارخانجات صنعتی متمرکز شوند و روند کار و تولید، اجتماعی گردد، ولی تصاحب ثمرات تولید خصوصی باشد.

·        (تضاد اصلی نظام سرمایه داری: تولید دسته جمعی (کلکتیو)  ـ تصاحب خصوصی. مترجم)  

21

·        با این تضاد اصلی نظام سرمایه داری، یعنی تضاد میان خصلت اجتماعی تولید و فرم خصوصی ـ کاپیتالیستی تصاحب ثمرات کار، که خود را، قبل از همه، در هرج و مرج تولید نمودار می سازد، راه برای پیدایش بحران های اقتصادی عمیق سیکلی، جنگ ها و مبارزات طبقاتی باز می شود.

22

·        مناسبات تولیدی سرمایه داری که در دوره آغازین کاپیتالیسم راهگشای توسعه پیشرفتمند سریع نیروهای مولده بوده، به سدی در راه توسعه بعدی نیروهای مولده بدل می شود.

23

·        تراکم و تمرکز تولید و سرمایه در نظام سرمایه داری به دو فرم زیر نمودار می گردد:

الف

·        تراکم و تمرکز تولید و سرمایه در نظام سرمایه داری از سوئی به ثروتمندتر شدن سرمایه داران منجرمی شود.

·        سرمایه دارانی که تعدادشان بطور روزافزون کاهش می یابد، ولی قدرت اقتصادی و سیاسی شان غول آساتر می گردد.

·        (کاهش کمی و افزایش کیفی. مترجم)  

ب

·        تراکم و تمرکز تولید و سرمایه در نظام سرمایه داری از سوی دیگر به وخامت هرچه بیشتر وضع طبقه کارگر و به خانه خرابی روز افزون توده های مولد کوچک (دهقانان و پیشه وران و غیره)  می انجامد.

24

·        تضادهای رشد یابنده که بطور مداوم شدت می یابند، موجب نا خشنودی توده های تحت استثمار و ستم نسبت به نظام سرمایه داری می شوند.

25

·        تعداد طبقه کارگر و آمادگی اش به پیکار رشد می کند و مبارزه طبقاتی بر ضد نظام سرمایه داری اوج می گیرد.

26

·        تضاد لاینقطع میان نیروهای مولده و مناسبات تولیدی، شرایط  و امکان انقلاب سوسیالیستی و شرایط جایگزینی مناسبات سرمایه داری با مناسبات تولیدی سوسیالیستی را پدید می آورد.

27

·        طبقه کارگر به سبب جایگاه اجتماعی اش،  طبقه انقلابی قاطع و پیگیری است.

28

·        طبقه کارگر گورکن جامعه سرمایه داری و معمار جامعه سوسیالیستی است.

29

·        طبقه کارگر در مبارزه بر ضد نظام، سرمایه داری سازمان می یابد.

·        تشکل های طبقاتی و احزاب سیاسی خود را بوجود می آورد و بر ضد بورژوازی وارد مبارزه اقتصادی، سیاسی و نظری (تئوریکی) می شود.

30

·        طبقه کارگر در این میان، نه فقط نماینده منافع خویش، بلکه همچنین نماینده منافع همه زحمتکشان جامعه است.

31

·        طبقه کارگر به مرکز رهبری کلیه نیروهائی بدل می شود که بر ضد نظام سرمایه داری مبارزه می کنند.

ادامه دارد.