سمانتیک (1)

پروفسور دکتر گئورگ کلاوس

برگردان شین میم شین

  

·        سمانتیک (سمانتیک منطقی) یکی از زیر عرصه های سمیوتیک عمومی است.

1

·        موضوع سمانتیک عبارت است از رابطه علامت با معنی اش.

2

·        اگر سیگماتیک بمثابه زیرعرصه خاص سمیوتیک تلقی نشود، آنگاه می توان بررسی روابط علامت و دزیگنات آنها را نیز موضوع سمانتیک دانست.

3

·        موضوع سمانتیک ـ به این معنا ـ عبارت است از فونکسیون معنائی (معنوی)  و  فونکسیون نامگذاری علائم.

4

·        سمانتیک از این مسئله صرفنظر می کند که این علائم بوسیله گروه های انسانی و یا افراد انسانی معینی برای اهداف معینی تشکیل شده اند.

5

·        سمانتیک به بررسی علائم بطور کلی، علائم بمثابه چیزهای فیزیکی نمی پردازد، بلکه آنچه را که عمدتا به قصد علامتگذاری تشکیل شده است، بررسی می کند.

6

·        علائمی که سمانتیک مورد بررسی قرار می دهد به رد پای فیزیکی علائم و یا به نشانه های جریان های فیزیکی مربوط نمی شوند.

·        در سمانیتک، میان این علائم و آنچه که علامتگذاری می شود، رابطه علی (علت و معلولی) وجود ندارد.

7

·        علائمی که سمانتیک مورد بررسی قرار می دهد، با سیگنال های اطلاعتئوری یکی نیستند.

·        مراجعه کنید به اطلاعتئوری در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

8

·        سمانتیک به بررسی کلمات و جملات و غیره زبان های معینی و روابط آنها با چیزهائی که علامتگذاری می شوند، نمی پردازد.

9

·        موضوع سمانتیک، بیشتر عبارت است از روابط عام میان علامت و چیزی که علامتگذاری می شود.

10

·        از این رو باید میان سمانتیک منطقی و سمانتیک بمثابه بخشی از زبانشناسی تفاوت گذاشت، اگر مرزبندی دقیق آنها دشوار باشد.

11

·        یکی از وظایف اصلی سمانتیک عبارت است از بیان شرایط تشکیل زبان های ایدئال.

ادامه دارد.