تحلیلی از
میمحا نجار
شایسته
گاندی می گوید:
«ﺍﺻﻞ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ، ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ.»
·
همین نظر گاندی را بعدها یورگن
هابرمس ـ علامه امپریالیسم ـ تحت عنوان «بحث عاری از سلطه» تئوریزه خواهد کرد.
·
راه حل علامه امپریالیسم هم فرقی
با راه حل گاندی ندارد:
·
هر دو ـ البته با فرمولبندی های
متفاوت ـ یکی از فرم های حل تضادها را پیشاپیش
مطلق می کنند و ضمنا فاتحه بلند بالائی بر فرم های دیگر می خوانند.
1
·
جریانات آوانتوریستی راست و چپ
(تروریسم، چریکیسم، آنارشیسم، فدائیسم، مجاهدیسم، فاشیسم، نازیسم، فوندامنتالیسم،
طالبانیسم، حزب اللهیسم و غیره) هم فرم دیگری از فرم های متنوع حل تضادها را
پیشاپیش مطلق می کنند و بر بقیه فرم ها و از جمله فرم مورد نظر گاندی و هابرمس،
فاتحه بلندی می خوانند.
·
این جریانات ـ در تحلیل نهائی ـ قهر
را مطلق می کنند:
تنها ره رهائی
جنگ مسلحانه
2
گاندی می گوید:
«ﺍﺻﻞ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ، ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ.»
·
کسانی که امروزه شعار «نه،
به اعدام» می دهند، در تحلیل نهائی همین تئوری گاندی را نمایندگی می کنند.
·
جریانات آوانتوریستی متنوع نیز ضد
همین شعار را می دهند:
·
آنها، از اعدام دگراندیشان و
دگرمذهبان دفاع می کنند.
3
گاندی می گوید:
«ﺍﺻﻞ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ، ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ.»
·
هر دو دسته را می توان طرفداران
فرمالیسم محسوب داشت.
·
هر دو دسته در واقع، دیالک تیک فرم
و محتوا را به شکل دوئالیسم همه چیز و هیچ تخریب می کنند.
·
هر دو دسته راجع به محتوای مبارزه
حرفی نمی زنند و همه هم و غم خود را صرف اثبات صحت آیه، دگم و یا جزم خود می کنند.
·
هم گاندی صدها صفحه در زمینه اثبات
صحت این آیه سیاه کرده، هم یورگن هابرمس و هم علامه های بی سواد جریانات آوانتوریستی
راست و چپ.
·
ولی حتی کلمه ای راجع به محتوای مورد
نظر خویش بر زبان نرانده اند.
·
سؤال این است که چرا فرم را مطلق
می کنند و محتوا را مسکوت می گذارند؟
4
گاندی می گوید:
«ﺍﺻﻞ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ، ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﻣﻦ
ﺍﺳﺖ.»
·
مطلق کردن یکی از قطب های دیالک
تیکی همیشه به نیت عوامفریبی صورت می گیرد.
·
فرق هم نمی کند که کدام قطب مطلق
شود.
·
تخریب دیالک تیک به معنی تخریب
خانه خرد خلق است.
·
تخریب خانه خرد خلق به معنی
خردستیزی است.
·
خردستیزی وسیله ای برای کتمان
حقیقت عینی است.
5
گاندی می گوید:
«ﺍﺻﻞ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ، ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﻣﻦ
ﺍﺳﺖ.»
·
گاندی در این آیه فرم را مطلق می
کند و محتوا را مسکوت می گذارد.
·
نظام اجتماعی ـ اقتصادی که پس از
پیروزی تشکیل خواهد یافت، زیر گرد و غبار فرمالیسم از دیده ها پنهان می ماند.
·
تعیین کننده در دیالک تیک فرم و
محتوا، اما نه فرم، بلکه محتوا ست.
·
چون اینکه تضاد معینی به چه نحوی
از انحاء حل شود، ثانوی است.
مثال
·
محتوای کوزه ای را به انحای مختلف می
توان نوشید.
·
نحوه آشامیدن محتوای کوزه تعیین
کننده نیست.
·
با تغییر نحوه آشامیدن آن آسمان به
زمین نمی اید.
·
مهم محتوای کوزه است.
·
تعیین کننده این است که آیا در
کوزه آب است و یا شراب، شهد است و یا شرنگ، زهر است و یا پادزهر.
6
گاندی می گوید:
«ﺍﺻﻞ ﻋﺪﻡ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ، ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺁﯾﻪ ﻣﻦ
ﺍﺳﺖ.»
·
همه جریانات آوانتوریستی پس از
انقلاب بورژوائی سفید، شعار «تنها ره رهائی ـ جنگ مسلحانه ی کذائی» را عربده می
کشیدند تا از آلترناتیو خود برای نظام کاپیتالیستی حرفی نزنند.
·
فرم مبارزه را مطلق می کردند تا
محتوای مبارزه را پرده پوشی کنند.
·
این چیزی جز عوامفریبی نبود.
·
نتیجه تخریب خانه خرد خلق همین نظام
کج و کوله عهد عتیق می شود.
·
تهوع آور اما این است که اکنون
همان منادیان «تنها ره رهائی، جنگ مسلحانه کذائی»، شعار زنده باد گاندی و هابرمس
را نشخوار می کنند و «تنها ره رهائی را انتخابات و یا بحث به جای گلوله» می دانند.
·
جالب اما این است که امروزه شعار «تنها
ره رهائی، جنگ مسلحانه کذائی» را سطل ننه ات طلب ها می دهند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر