رهگذر

فروغ فرخزاد

(1313 ـ 1345)

(1934 ـ 1966)

عصیان 

(۱۳۳۶)

·        یکی مهمان ناخوانده

·        ز هر درگاه رانده، سخت وامانده

·        رسیده نیمه شب از راه، تن خسته، غبار آلود

·        نهاده سر به روی سینه ی رنگین کوسن ها

·        که من در سال های پیش

·        همه شب تا سحر می دوختم با تارهای نرم ابریشم 

·        هزاران نقش رؤیایی بر آنها در خیال خویش

·        و چون خاموش می افتاد بر هم پلک های داغ و سنگینم

·        گیاهی سبز می رویید در مرداب رؤیاهای شیرینم

·        ز دشت آسمان، گویی غبار نور بر می خاست

·        گل خورشید می آویخت بر گیسوی مشکینم

·        نسیم گرم دستی حلقه ای را نرم می لغزاند

·        در انگشت سیمینم

·        لبی سوزنده لب های مرا با شوق می بوسید

·        و مردی می نهاد آرام با من سر به روی سینه ی خاموش کوسن های رنگینم

·        کنون مهمان ناخوانده

·        ز هر درگاه رانده، سخت وامانده

·        بر آنها می فشارد دیدگان گرم خوابش را

·        آه من باید به خود

·        هموار سازم تلخی زهر عتابش را

·        و مست از جام های باده می خواند که آیا هیچ

·        باز در میخانه لب های شیرینت شرابی هست

·        یا برای رهروی خسته

·        در دل این کلبه خاموش عطر آگین زیبا

·        جای خوابی هست؟

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری