۱۳۹۳ آبان ۲۲, پنجشنبه

سفری ـ نظری ـ ابراز نظری ـ گذری (12)


کلمه، کلمه، کلمات
عشق به آدمي، چه بهانه ي ناچيزي مي طلبد.
کلیدر
جمعبندی از
مسعود بهبودی


درک منظور محمود از این کلام آسان نیست.
شاید منظور او این باشد که ابراز عشق به همنوع آسان است.
به آسانی بر زبان راندن کلمه ای و یا حتی نشان دادن نشانه ای است.
بسان ارسال بوسه ای.

1
عشق به آدمی اما همیشه با نفرت به آدمی همراهی می شود.

2
یکی از دلایل این نفرت این است که
آدمی در جامعه طبقاتی
چه بسا آدمیت زدائی شده است،
دد واره شده است.
دهشت انگیز و نفرت انگیز شده است.

3
یکی دیگر از دلایل آن، این است
که شرایط نفرت انگیز چنان امان از آدمی بریده اند که
مجالی به اندیشیدن به عشق نمی ماند،
چه رسد به ابراز عشق
چه رسد به ورزش عشق.

4
آدمیان چه بسا به بخت برگشتگانی می مانند
که گل و گلیم خویش از سیل بنیانکن بدر می برند
و مجال و فرصت نگاهی حتی به خود و همنوع نمی یابند.
حدیث تنهایی تراژیک آدمیان از این قرار است.

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر