۱۴۰۴ خرداد ۱۹, دوشنبه

درنگی در شعری از سیاوش کسرایی تحت عنوان «ای واژه خجسته آزادی» (۳)

 

  سیاوش کسرایی
  
درنگی
از
شین میم شین
 

ای واژه خجسته آزادی

ای واژه خجسته آزادی
با این همه خطا
 با این همه شکست که ما را ست
 آیا به عمر من، تو تولد خواهی یافت 

 خواهی شکفت

معنی تحت اللفظی:

با اینهمه خریت و خطا و شکست که ما داریم، 
مگر می توان امیدی به شکفتن گل آزادی داشت؟
 

۱

ای واژه خجسته آزادی
با این همه خطا

منظور سیاوش از خطا چیست؟
 
سیاوش
(و حزب توده)
بی تردید
خط مشی تروریستی فدائیان و مجاهدین اسلام و خلق
را
خطا می داند.
 
سؤال این است که چرا و به چه دلیل؟

 

۱

ای واژه خجسته آزادی
با این همه خطا
 با این همه شکست که ما را ست
 

دلیل سیاوش این است که او خطا را دلیل شکست می داند و شکست را دلیل ناشکفته ماندن «واژه خجسته آزادی.»
 
می توان گفت که سیاوش در این بند شعر، 
دیالک تیک دلیل و مدلول و دیالک تیک علت و معلول 
را
به صورت دیالک تیک خطا و شکست بسط و تعمیم می دهد.
 

۳

 آیا به عمر من، تو تولد خواهی یافت 
 خواهی شکفت

با مفهوم «به عمر من» نسبیتی وارد دیالک تیک های فوق الذکر می شود:
این بدان معنی است 
که 
خطا و شکست ناشی از خطا
حتما و الزاما
نباید مانع شکفتن «واژه خجسته آزادی» به طور کلی بشود.
این بدان معنی است 
که 
خطا و شکست ناشی از خطا 
فقط در کوتاهمدت (در مدت عمر سیاوش)
مانع شکفتن «واژه خجسته آزادی» می شود و نه در درازمدت.
 
این بدان معنی است 
که 
انتقاد حزب توده از خط مشی تروریستی سرشته به آنتی کمونیسم 
نه انتقادی اصولی، بنیادی، ریشه ای، تئوریکی و بقین آمیز،
بلکه انتقادی سست و سطحی و سرشته به دو دلی و تردید است.
 
سؤال اساسی تر دیگر این است
که
منظور سیاوش از شکفتن «واژه خجسته آزادی»
 چیست؟
 
سرنگونی سلطنت پهلوی؟
جایگزینی سلطنت پهلوی با هر چه بادا باد؟
گذار به سوسیالیسم؟
 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر