تأملی
از
شین میم شین
ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﻋﻘﺮﺏ ﺑﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ؛
ﻣﺜﻞ ﻋﻘﺮﺏ
این ادعای حریف سؤال بر انگیز است:
منظور حریف از عقرب چیست؟
چرا و به چه دلیل حریف و همگنان شبیه عقربند؟
عقرب چه فرقی با ملخ و مگس و مورچه دارد؟
ضمنا
مربی حریف و همگنانش کیانند؟
منظور حریف احتمالا بیت شعری راجع به عقرب بوده است که ورد زبان ها ست:
نیش عقرب نه از ره کین است
اقتضای طبیعتش این است.
معنی تحت اللفظی:
اگر عقرب موجودی را نیش می زند، به دلیل دشمنی با آن نیست.
نیش زدن عقرب در طبیعت (ذات) او ست.
این بیت شعر
نشانه بی خبری شاعر و ناشی از بی خبری او از جهان نباتات و جانوران و کلیه موجودات است.
نیش عقرب
از تسلیحات تدافعی و تهاجمی و معیشتی آن است.
این تسلیحات تهاجمی و تدافعی و معیشتی را
همه موجودات از نباتات تا جانوران دارند.
مثلا
گزنه مجهز به خنجرهای زهرآلود زهرپاش است.
زهری که مورچه ها هم دارند و به همین دلیل به اسید مورچه معروف است.
همین خرافه شاعر خرفت را می توان در حق گزنه و مار و مور و غیره هم گفت.
زهر عقرب
ضمنا
حاوی آنزیم هایی است که مواد غذایی قربانی آن را به صورت مایع در می آورد تا عقرب بتواند بنوشد و از گرسنگی نمیرد.
سعدی هم خرافاتی راجع به عقرب دارد که نشانه تنبلی تحقیقی او و همگنان او ست.
سعدی برای عقرب شناسی از شیراز به بغداد می رود تا از استاد دانشگاه بغداد
صحت خرافه ای را راجع به زاد و ولد عقرب ها بپرسد و ارشاد شود.
در حالیکه در شیراز زیر هر خشتی خانواده ای از عقرب ها به سر می برد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر