مهدی تدینی
(۱۳۵۹)
پروژهٔ اصلی دیگر او انتقال و شرح اندیشه‌ها و نظریات ارنست نولته،
متفکر و تاریخ‌نگار آلمانی و از شاگردان مارتین هایدگر
است.
درنگی
از
میم حجری
مهدی تدینی
تمام این دعوا
سر «میهن» است؛
سر خاک است؛
سر مرز است.
تاریخ برای صدمین بار نشان داده است
بنیاد رفاه و اساس همۀ حقوق انسانی دیگر
داشتن «میهن» است.
بی‌میهنی ریشه همۀ فلاکت‌هاست.
تدینی
از تاریخ اعراب و خلق یهود و فلسطین کمترین خبری ندارد.
ما در سلسله مقالاتی تحت عنوان «درنگی
در دیالک تیک سمتگیری ها و رویارویی های طبقاتی ـ سیاسی»
http://mimhadgarie.blogfa.com/post/13318
اشاره ای بدان کرده ایم.اعراب همیشه آلت دست امپریالیسم و فاشیسم بوده اند و دستخالی مانده اند.
سرگذشت و سرنوشت اعراب به سرگذشت و سرنوشت کردها شباهت داشته است.
قبابل عرب
چه بسا بر ضد یکدیگر جنگیده اند.
میهن کجا بود تا اعراب بر سرش بجنگند.
کشورهای کذایی عربی
پس از جنگ جهانی دوم توسط امپریالیسم با خطکش بر روی نقشه جغرافیا
تشکیل یافته اند و نه در مبارزات رهایی بخش میهنی.
کشورهای عربی
اصلا
جامعه نیستند.
طویله های قبیلتی اند که توسط خانی (امیری) اداره می شود.
فرماسیون اقتصادی این طویله ها
چه بسا برده داری (صدر اسلامی) است.
مگر سکنه این طویله های قبیلتی، میهن و خاک و مخلفات دارند.
اینها که جای خود دارند،
مگر سکنه همین آلمان امپریالیستی و یا امریکای امپریالیستی، میهن دارند؟
مثال برای تدینی ها علامه:
جنوب شهر نئو اورلئان
را
سیل گرفته بود،
سکنه مفلوک شهر برای نجات جان از ملهکه، راهی شمال شهر شدند.
پلیس شمال شهر
همه جنوب شهری ها را به مسلسل بست
و
خلایق به من ـ زور تدینی از میهن و خاک و سرحد پی بردند و مردن در سیل را بر مردن در سر حدات میهن ترجیح دادند.
تنها حزب اصیل چپ در ایران، حزب توده بوده است
که
اسمش را طبقات حاکمه انگل و استثمارگر
حزب بی وطن و وطن فروش و خاین
گذاشته اند.
حق هم دارند.
توده تنها چیزی که ندارد،
وطن و خاک و سرحد و مخلفات است.
توده و حزب توده
از دید طبقات حاکمه،
حتی حق دفاع مستقلانه از میهن طبقات حاکمه را ندارد.
دفاع توده از میهن طبقات حاکمه
فقط تحت رهبری طبقات حاکمه مجاز است و گرنه باندهای خلخالی و غفاری و غیره،
پیگر اعضای حزب توده را که به جبهه جنگ با صدام رفته اند،
غربال می سازند
تا
خیال نکنند که وطن دارند و خاک و سرحد دارند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر