۱۳۹۸ اسفند ۱۳, سه‌شنبه

خرد ـ انسان ـ تاریخ (۱۳۶)


 
 
 
پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
شین میم شین

فصل هفتم
اعلام فلسفی استقلال انسان
توسط ایمانوئل کانت

فصل هفتم
بخش اول
قسمت ۸


۶۸
·     این مسئله گزاری توسعه یافته توسط کانت، به ویژه روشن می شود، اگر فلسفه قرن ۱۷ و فلسفه ماقبل کانت قرن ۱۸، به لحاظ مفهوم ارگانیسم (اندام) در مد نظر قرار داده شود.

۶۹
·     فلسفه قرن ۱۷ و فلسفه ماقبل کانت قرن ۱۸، فرق چشمگیری میان مکانیسم و ارگانیسم نمی دید.

۷۰
·     در این فلسفه، مفهوم مکانیسم در برگیرنده مفهوم ارگانیسم بوده است.

۷۱
·     به نظر لایب نیتس، تفاوت ارگانیسم با مکانیسم فقط تفاوتی کمی (درجاتی) است.
·     (ر. اویکن، «تاریخ و نقد مفاهیم بنیادی حال حاضر»، ۱۸۷۸، ص ۱۵۶)

۷۲
·     ن. ته تن، درک سابق در این زمینه را بهتر تبیین می دارد:
·     «ارگانیزاسیون (سازمان)، عبارت بوده از مکانیسم بی نهایت مرکب.
·     این تفاوت هر اندازه هم بزرگ باشد، فقط می تواند به مثابه تفاوت بزرگی و کثرت تلقی شود.»
·     (ن. ته تن، «تلاش های فلسفی راجع به طبیعت بشری و توسعه و تکامل آن»، ۱۷۷۶، جلد ۲، ص ۴۷۵)

۷۳
·     اما مفهوم ارگانیسم در فلسفه کانت، برجستگی جدیدی کسب می کند که برای توسعه فلسفی بعدی از اهمیت بزرگی برخوردار است.

۷۴
·     کانت مفهوم ارگانیسم خود را آگاهانه بر ضد درک فوق الذکر از آن توسعه می دهد.

۷۵

·     کانت در اثرش تحت عنوان «نقد قوه قضاوت»  می نویسد:

الف
·     «چیزها به مثابه اهداف طبیعت، چیزهای سازمان یافته اند»

ب
·     بعد اضافه می کند:
·     «شرط تشکیل چیزی به مثابه هدف طبیعت، فقط قرار داشتن اجزای آن (بنا بر هستی و فرم آن)، در رابطه با کل آن است.»

·     (کانت به دیالک تیک جزء و کل واقف بوده است. مترجم)

پ
·     «ضمنا شرط وحدت اجزای هر کلی این است که فرم آن را   رابطه علی (رابطه علت و معلولی) متقابل آنها تشکیل دهد.»

ت
·     برای اینکه «چیزهای سازمان یافته، ماشین صرف نیستند که فقط حاوی نیروی محرکه باشد.
·     بلکه حاوی نیروی سازنده اند.
·     نیروی سازنده ای که به مواد اطلاع می دهد که فاقد چه چیزی هستند.
·     یعنی مواد را سازمان می دهد.
·     یعنی نیروی روینده سازنده ای است که نمی توان فقط با بضاعت حرکتی، یعنی فقط با مکانیسم، توضیحش داد.»

ث
·     ضمنا «فقط به این دلیل می توان چنین فراورده ای را به مثابه چیز سازمان یافته و خودسازماندهنده، هدف طبیعت نامید.» 

ج
·     یعنی زمانی که در آن، «هر جزئی  به همان سان که به برکت وجود اجزای دیگر هست، و ضمنا به خاطر اجزای دیگر و به خاطر کل وجود دارد.
·     یعنی به مثابه ابزار، یعنی به مثابه ارگان (ارگان ارگانیسم، عضو اندام) در نظر گرفته شود.»
·     (کانت، «آثار»، جلد ۵، ص ۴۸۳)

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر