شهر تازهٔ فردا

محمد زهری

از مجموعه برای هر ستاره

( تهران ـ شهریور ۱۳۴۱ )

·        شما «تقدیر» می گویید:

·        دری تنگ،

·        دری با پرده ای از سنگ

·         در این سو، ما ـ سواد مردهٔ یک شهر ـ

·         گل و گلخانه ی گلزار مان موهوم 

·         در آن سو، دستِ بازی آفرینِ دهر

·         حکایت ساز نا معلوم

·         امان گفتگو و پرسشی هم نیست

·         تلاش آدمی، مانند دیوار گِلین، در خشم سیلابی است

·        رواق حالِ فردایِ فرو بسته

·         نه با خشت و گلِ تدبیر، پیوسته

·        نمی دانیم در مشتِ نهانِ مرد فردا، چیست

·         رفیق راه با ما کیست، با او کیست؟

·        نشان پای فردا را اگر امروز بتوان جُست

·         فقط در خال برگی، نقش فنجانی، خط دستی است

·        شما «تقدیر» می گویید، آن کورِ حکایت ساز دوران را

·        که بی ما، می برد بالا، بنای عمر انسان را

·        همین حرف است، حرف اولین و آخرینِ قصهٔ تقدیر

·        ولی من حرف دیگر، می کنم تقریر: 

·        «اگرچه هیچِ هیچِ راهِ پوچِ زندگی هستم،

·         شکسته یا قوی دستم،

·         ولی سهمی است ما را در رسیدن تا به شهر تازهٔ فردا

·        به گام خسته تدبیر »

پایان 

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری