اشارت

عبارت، زبان علم است  
و اشارت، زبان معرفت 
تذکره الاولیا 

اشارت
محمد زهری 
از مجموعه برای هر ستاره 
(تهران ـ اسفند ۱۳۴۴)

·        زبان روزگار ما، اشارت است

·        نمی توان ـ به روشنی ـ سخن ز باد گفت

·        که باد عاصی، از حصار ها، به کوه ها گریخته است

·        و نام باد بر زبان، زبانه ای است

·        که بال خشم شعله را به بام خانه می کشد

·        در این زمانه، باد، کینه را نشانه ای است

·        زمان، زمان دیگری است

·        حکایت بریده ای است، روزهای پیش

·        که اسب بانگ بی لگام بود،

·        در این زمین

·        در این زمان

·        حدیث خاک پایمال و ماندگار

·        حدیث رایج زمانه است

·        سخن ز عشق هست بر زبان مست

·        ولی ز عشق دست و دست

·        که در سرود خواهش رهی است

·        نه عشق راستینِ قلب و قلب

·        چه هولناک عبرتی است

·        که قصه گوی بی کنایهٔ جسور

·        به یک طلسم، سنگ گشته است

·        و خون پاک مرغ های حق

·        به روی خاک باغ، لخته است

·        تمام راه های باز

·        به شاهراه شهر عیش می رسد

·        دریغ رفتگان، راه دیگری است

·        عبث، عبوس مانده ای و رنجه ای

·        که شاخه های حرف، بی جوانه است

·        زبان روزگار ما، اشارت است

·        به کول٘بار هر کرشمه ای

·        هزار نکته و سخن روانه است.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری