۱۳۹۴ اردیبهشت ۲۵, جمعه

سیری در ترانه ای از احمد عاشورپور (1)


 آفتاب خیزان
شعر از
 جهانگیر سرتیپ پور
آواز از 
احمد عاشور پور
 
تحلیلی از 
شین میم شین

 احمد عاشورپور
(۱۲۹۶ - ۱۳۸۶)
زاده بندر انزلی واقع در شمال ایران و استان گیلان
مهندس کشاورزی، خواننده، آهنگساز و ترانه‌ سرا
بیشتر ترانه‌ های او به زبان گیلکی و برخی نیز به زبان فارسی  
  پدر موسیقی خلقی (فولکلور) گیلان  

آثار:
آهو
 عزیز لاکوی
   بیشیم کوه دارم تو را یاد بوخودا
   گیلکه جان
   گول بیاره
   کو سامان
   لیلا
   اوی لیلی
   باور نوکون
   چشمک بزن ستاره
   دریا توفانیه
   انتظار
   گول ابریشم
   همسایه لاکوی
 جانه کور
   مهتاب شبان
 نوکون ناز
   شیرین لاکو
   سورخه جول
   تام بزن
   عاشق رخسار نیکو
 انتظار
  گل بیاره
   کاکل قناری
   خانهٔ تو
   نازنین گوهرم
   نازه لیلا
   روی یار دگرم
   زهره جان
   ای خودا
   جان مریم
   کوراشیم
   کوری جان
   می دیل
   می‌کوچی لاکوی
   نوکون جفا تو کور می امره
   اهوی مار
   پاچه لیلی
   پائیز بامو باز
   یاره بردنه بامو

·        سحرگه، او بود و من، مست و مستانه
·        دور از چشمان یگانه و بیگانه
·        رفتیم تا دامن کوه، شانه به شانه

·        روی سبزه، پای چشمه، نزد دلبر
·        خوش نشستم رو به خاور

·        بنهادیم چهره بر هم
·        آسمان را شعله بر دامن فتاد
·        آن مه ندا داد:
·        «آتش، آتش
·        شعله با مه در کشاکش
·        آسمان آتش به جان است
·        او مگر از عاشقان است؟!»

·        گفتم:
·        «ای یار سرمست، اکنون رویت نماید
·        آسمان، آیینه در دست
·        آفتابخیزان است
·        آفتابخیزان است.»

پایان
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر