۱۳۹۴ فروردین ۷, جمعه

ملال روز


ﻣﺤﻤﺪ ﺯﻫﺮﯼ
ملال روز
(۱۳۳۵)

 «با رونده سخن است
نه با درنگیان.

سخن ما با او ست
اگر حاضر است
و پیغام ، سوی او
اگر غایب.»

رساله «مدارج الکمال» اثر بابا افضل کاشانی
«گلایه»
(۱۳۴۵)

فانوس ستاره ها خموش است
شب
ـ چون دل مرده ـ
بی خروش است.

کوهی ز نگفته ها به دوش است
در چشمه ی دل هزار جوش است

بر شاخه روز، مرغ لال ام
هر شب ز ملال روز، نالم

با روز هزار چشم و گوش است
اما شب تیره راز پوش است

پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر