در ستایش «ناتو»، «چپ ضد رژیم» به کلوب سناریوهای سیاه می پیوندد!فؤاد عبداللهی
سرچشمه:
مجله هفته
www.hafteh.de
حسن
• در سفاهت چپ کذائی و کذاب تردید نمی توان کرد.
• این سفاهت، اما نه به معنی حماقت و خریت، بلکه به معنی سفاهت طبقاتی قابل درک و توضیح است.
• و به همین دلیل، نه سفاهتی تصادفی، بلکه سفاهتی ضرور و قانونمند است.
• وابستگی طبقاتی همیشه و همه جا عینک بینشی خاصی را به چشم بنی بشر می زند.
• بسته به عینک طبقاتی فوق الذکر واقعیت عینی انعکاس می یابد، یعنی از فیلتر طبقاتی گذرانده می شود.
• از این رو ست که یکی می تواند حقیقت عینی را ببیند و دیگری نمی تواند.
• اما هر طبقه مدعی و منادی «حقیقت» خاص خود می شود.
میم
• من متأسفانه هنوز این مطلب آقای فؤاد عبداللهی را نخوانده ام.
• تنها مفهومی که در نگاه اول نظرم را به خود جلب کرده، «سازماندهی طبقه کارگر در پشت خط تولید» بوده است:
• بنظر آقای فؤاد عبداللهی «طبقه کارگر و کمونیست ها باید طبقه کارگر را پشت خط تولید سازمان دهند و به میدان کشند!»
• شاید منظورشان نه آنچه که «نوشته اند!»، بلکه چیز بکلی دیگری باشد.
• اما در هر صورت، «سازماندهی طبقه کارگر در پشت خط تولید» هرگز نمی تواند وظیفه و تکلیف پرولتاریا و کمونیست ها باشد، مگر اینکه حزب کمونیست در رأس طبقه کارگر زمام امور کشور را بدست داشته باشد.
سازماندهی طبقه کارگر در خط تولید• (مراجعه کنید به فیلم «عصر جدید» چارلی چاپلین )
• شاید منظور نویسنده محترم، «سازماندهی طبقه کارگر در حزب انقلابی ـ کمونیستی» اش باشد.
• و گرنه رهنمودشان در بهترین حالت رهنمودی مبتنی بر اکونومیسم، رفرمیسم و یا ترید ـ یونیونیسم خواهد بود:
• چون در این جور مواقع، ایدئولوژی بورژوائی بمثابه وسیله معنوی دفاع از جامعه بورژوائی، بمثابه ابزار بقای آن، بمثابه عام، به جای خود می ماند و ایدئولوژی پرولتری ترید ـ یونیونیسم، اکونومیسم و رفرمیسم نیز به عنوان نوع دیگری از ایدئولوژی بورژوائی در می آید.
البته همانطور که گفتم، منظور نویسنده شاید چیز بکلی دیگری باشد.
با پوزش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر