من بی تو پریشان و تو انگار نه انگار
ویرایش و درنگ
از
ربابه نون
۱
من بی تو پریشان و تو انگار نه انگار
این عنوان این شعر رؤیا ست.
قاعدتا باید محتوای ماهوی این شعر در این عنوان که مصراعی از همان شعر است، تقطیر و تجرید یافته باشد.
باید ببینیم.
در این عنوان شعر
دیالک تیک من و تو
تحریف شده
و
به
صورت دوئالیسم من و تو در آمده است.
تفاوت رابطه دیالک تیکی با «رابطه» دوئالیستی
را
بهتر از این نمی توان نمودار ساخت:
در رابطه دیالک تیکی میان من و تو پیوند ناگسستنی مبتنی بر وحدت و تضاد وجود دارد.
اما
در «رابطه» دوئالیستی (هابیلی ـ قابیلی) از وحدت خبری نیست و تضاد یکه تاز میدان است.
چنین «رابطه» ای اصلا نمی تواند وجود داشته باشد.
دوئالیسم
فقط به درد عوامفریبی می خورد و نه به درد کشف حقیقت عینی.
راوی شعر
در این عنوان
بدون حریف و یا حریفه
پریشان
است
حریف و یا حریفه
اما
عین خیالش نیست.
به این مصراع و یا عنوان دوباره برمی گردیم تا سست بنیادی «روابط» دوئالیسمتی را اثبات و افشا کنیم.
۲
آن قدر، مرا با غم دوریت، نیازار
با پای دلم راه بیا
قدری
و
بگذار،
این قصه سرانجام خوشی داشته باشد
شاید که به آخر برسد این غم بسیار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر