۱
· مکمل صلح ابدی کانت، تز او راجع به پیشرفت مداوم نوع بشر است که اندیشه اصلی فلسفه تاریخ او را تشکیل می دهد.
۲
· فلسفه تاریخ کانت حاوی دو گشتاور (ممان) برای پیش شرط بی چون و چرایی است که از موضع علمی و فلسفی اصلی او به طرز بیواسطه استخراج می شوند:
الف
· گشتاور اول عبارت است از یقین به اینکه در تاریخ به همان سان قانونمندی حاکم است که در طبیعت.
ب
· گشتاور دوم عبارت است از این تز او که بشریت )بی اعتنا به کلیه عقبگردها و درجا زدن ها)، در پیشرفت مداوم به وضع بهتر قرار دارد.
۳
· کانت برای این تز هم در ماضی اعتبار قایل بوده است، هم در مضارع و هم در مستقبل.
۴
· به این معنا، تلاش های تاریخی ـ فلسفی کانت در راستای کشف قوانین پیشرفت مداوم بشری به سوی فرم های عالی تر و متعالی ترند.
۵
· کانت می نویسد:
· «علیرغم نیت متافیزیکی آدمیان راجع به مفهوم آزادی اراده، پدیده ها یکسان هستند:
· چه پدیده های ناشی از اعمال بشری (پدیده های جامعتی) و چه پدیده های طبیعی بنابر قوانین عام صورت می گیرند.
۶
· تاریخ که با نقل پدیده ها سر و کار دارد، علیرغم مبهم و مستور بودن علل آنها، می توان گفت که بازی (نقش بازی) اراده آزاد بشری در مقیاس کلان، می تواند جریان قاعده مند واحدی باشد.
۷
· اگرچه تاریخ در نظر افراد منفرد، چیزی پیچیده، بغرنج و فاقد قاعده و قانون نمودار می گردد، اما در نظر کل نوع بشر، می تواند به مثابه توسعه پیشرونده ی مستمر وضع آغازین یگانه ای شناخته شود.»
· (کانت، «مجموعه آثار»، جلد ۶، ص ۳۳)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر