ایمانوئل کانت
(۱۷۲۴ـ ۱۸۰۴)
برجسته ترین نماینده فلسفه کلاسیک آلمان
اثر او تحت عنوان «انتقاد از عقل محض»
نقطه عطفی در تاریخ فلسفه و آغاز فلسفه مدرن محسوب می شود.
کانت در زمینه های زیر
دورنمای فراگیر نوینی
به روی فلسفه گشوده است:
اتیک
(نقد عقل عملی)
استه تیک
(نقد قوه قضاوت)
مذهبفلسفه
حقوقفلسفه
تاریخفلسفه
پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
شین میم شین
قسمت هفتم
ادامه
۳۴
· در این اعتراف کانت، تقدم قائل شدن او به خرد
عملی آشکار می گردد.
· همان خرد عملی که بعدها فلسفه واقعی او را عمدتا
تعیین خواهد کرد:
· تزی که بنا بر آن، خرد تنها در فلسفه عملی
قانونگزار است.
· خرد اما در میدان نظری، باید فقط به نقش تنظیمگر
خود قناعت ورزد.
۳۵
· آخرین نوشته قابل ذکر کانت از مجموعه آثار
آغازینش عبارت است از «راجع به دلایل تفاوت مناطق در مکان» (۱۷۶۸)
۳۶
· این اثر کانت، به لحاظ طرح مسئله (مسئله گزاری)،
همزمان به
معنی گذار به فلسفه انتقادی است.
۳۷
· برای اینکه مسئله کانت عبارت از این است که «آیا
نمی توان دلیل مطمئنی پیدا کرد، مبنی بر اینکه مکان مطلق مستقل از هستی کل ماده و
به مثابه اولین بنیان امکان ترکیب همه (انواع) ماده، واقعیت خاص خود را دارد؟»
· (کانت، «آثار آغازین»، جلد ۲، ص ۳۵۰)
۳۸
· کانت به این مسئله راه حل ایدئالیستی ذهنی عرضه
می دارد:
· مکان فرمی از نگرش است، که به واقعیت عینی،
ساختار می بخشد.
· به همین دلیل مکان فاقد واقعیت خاص خویش است.
· یعنی در برگیرنده واقعیت خاص خویش نیست.
پایان
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر