بیمار

فروغ فرخزاد

(۸ دی، ۱۳۱۳ ـ ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵)

  بیمار

·      طفلی غنوده در بر من، بیمار

·      با گونه های سرخ تب آلوده

·      با گیسوان در هم آشفته

·      تا نیمه شب ز درد نیاسوده

·      هر دم میان پنجه ی من لرزد

·      انگشت های لاغر و تبدارش

·      من ناله می کنم که خداوندا

·      جانم بگیر و کم بده، آزارش

·      گاهی میان وحشت تنهایی

·      پرسم ز خود که چیست سرانجامش

·      اشکم به روی گونه فرو غلتد

·      چون بشنوم ز ناله ی خود، نامش

·      ای اختران که غرق تماشایید

·      این کودک من است که بیمار است

·      شب تا سحر نخفتم و می بینید

·      این دیده ی من است که بیدار است

·      یاد آیدم که بوسه طلب می کرد

·      با خنده های دلکش مستانه

·      یا می نشست با نگهی بی تاب

·      در انتظار خوردن صبحانه

·      گاهی بگوش من رسد آوایش:

·      «ماما، دلم ز فرط تعب سوزد»

·      بینم درون بستر مغشوشی

·       طفلی میان آتش تب سوزد

·      شب خامش است و در بر من نالد

·      او خسته جان ز شدت بیماری

·      بر اضطراب و وحشت من خندد

·      تک ضربه های ساعت دیواری

پایان