دختر و بهار

فروغ فرخزاد

(۸ دی، ۱۳۱۳ ـ ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵)

 دختر و بهار

کاکلی ـ مرغ عشق

·      دختر کنار پنجره، تنها نشست و گفت:

·      «ای دختر بهار، حسد می برم به تو

·      عطر و گل و ترانه و سر مستی تو را

·      با هر چه طالبی، بخدا می خرم ز تو»

·      بر شاخ نوجوان درختی، شکوفه ای

·      با ناز می گشود دو چشمان بسته را

·      می شست، کاکلی به لب آب نقره فام

·      آن بال های نازک زیبای خسته را

·      خورشید خنده کرد و ز امواج خنده اش

·      بر چهر روز، روشنی دلکشی دوید

·      موجی ـ سبک ـ خزید و نسیمی به گوش او

·      رازی سرود و موج ـ به نرمی ـ از او رمید

·      خندید باغبان که سرانجام، شد بهار

·      دیگر، شکوفه کرده درختی که کاشتم

·      دختر شنید و گفت:

·      «چه حاصل از این بهار

·      ای بس بهارها که بهاری نداشتم.»

·      خورشید تشنه کام در آن سوی آسمان

·      گویی میان مجمری (آتشدانی) از خون نشسته بود

·      می رفت، روز و خیره در اندیشه ای غریب

·      دختر کنار پنجره محزون نشسته بود

پایان