قرآن کریم از دیدی دیگر (سوره الأعراف ) (۴۶۹)

      

   

ویرایش و تحلیل

از

فریدون ابراهیمی

﴿فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا إِلَّا أَن قَالُوا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ﴾
[ الأعراف: ۵]

چون عذاب ما به آنان دررسيد سخنشان جز اين نبود كه گفتند: ما ستمكار بوديم.

کریم

در این آیه،

 واکنش مشرکان به عذاب الهی را تبیین می دارد.

البته به زبان خود و بنا بر تفکر مفهومی خاص خویش.

مشرک و منافق و کافر

در قاموس کریم، 

  ستمکارند.

ما اگر جای آنان بودیم، می گفتیم:

«ما خر بودیم و خطا کردیم.»

 

تعریف کریم از مفهوم ظلم و ستم  

مبتنی بر دیالک تیک داد و ستد است:

هر کس به ازای ستدش، دادی به حریف ندهد، یعنی بیداد بدهد، بیدادگر است.

خدا به بشر نعمات بی حد و حصر داده است (داد)

بشر هم به ازای نعماتی که ستانده است (ستد)،

باید «شکر خدای را عز و وجل به جای آورد» (دادی به ازای ستدش بدهد)

در غیر این صورت، 

بیدادگر و ستمکار خواهد بود.

ادامه دارد.