شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شور
حکایت پانزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۲ ـ ۹۳ )
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
تو را با حق آن آشنائی دهد
که از دست خویش ات رهائی دهد
معنی تحت اللفظی:
چیزی کسی را به حق شناسی رهنمون می شود که او را از شر خودش رهایی بخشد.
عشق
به مچاله شدن انسان،
به خودسوزی و خودستیزی و خردستیزی او
منجر می شود
و
از او انسانتفاله ای باقی می گذارد
که به لاشه بیشتر شباهت دارد، تا به سوبژکتی سازنده، شناسنده و دگرگونساز:
سعدی
چو مفتون صادق ملامت شنید
به درد، از درون ناله ای بر کشید
که بگذار تا زخم تیغ هلاک
بغلتاند ام لاشه در خون و خاک
معنی تحت اللفظی:
عاشقی که مورد ملامت قرار گرفته بود، گفت:
ترجیح می دهم که معشوق از من به ضرب شمشیر جسدی باقی بگذارد.
چنین انسان توخالی، بی هویت و رها ازخویشتن خویش همه شرایط لازم را برای انکار خویش و اضمحلال و انحلال خویش در معشوق (حق کذایی) کسب می کند.
در فلسفه سعدی و حافظ
تضاد دیالک تیکی انسان و خدا حل نمی شود، بلکه به نفع خدا و به ضرر انسان مثله و مخدوش می شود.
بورژوازی واپسین،
در مرحله سرمایه داری انحصاری ـ دولتی
همین کار را با تضاد دیالک تیکی کار و سرمایه انجام می دهد.
حل تضاد دیالک تیکی کار و سرمایه
با صرف میلیاردها دلار
به بهای تخریب مادی و فکری کار،
به بهای اشاعه فراگیر خرافه و خردستیزی،
به بهای به فساد کشیدن همه جانبه انسان و مچاله و تفاله کردن او،
به بهای لاشه کردن اشرف مخلوقات، به معنی واقعی کلمه،
به تعویق انداخته می شود.
تضاد کار و سرمایه
به نفع سرمایه و به ضرر کار مسخ و مثله و مخدوش می شود.
جامعه بورژوائی
اما
بدون دیالک تیک کار و سرمایه نمی تواند توسعه و تکامل یابد و رفته رفته به گنداب تعفن انگیز بدل می شود.
سعدی مبلغ خستگی ناپذیر انسان ستیزی و خردستیزی است:
او برای شناخت حق، بیگانگی با خود را توصیه می کند.
عاملی که انسان را با حق آشنائی می دهد، عاملی است که او را با خود بیگانه می سازد.
بیگانگی با خود، به معنی چشم پوشی بر آزادی، استقلال عمل و اندیشه خویش است.
به معنی انکار خود مختاری انسانی خویش است.
به معنی انکار سوبژکتیویته و فاعلیت انسان است.
به معنی غیرممکن ساختن شناخت حق است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر