درنگی
از
شین میم شین
منبع:
ویکی پیدیا
حزب کمونیست کارگری ایران
(حککا)
شعارهای اصلی این حزب
آزادی و برابری
«آزادی، برابری، حکومت کارگری»
و
«زنده باد سوسیالیسم»
است.
بعد از مرگ منصور حکمت بنیان‌گذار این حزب،
شعار «اساس سوسیالیسم انسان است»
که یکی از گفته‌های او ست، به شعارهای حزب اضافه شد.
در کنگره هفتم حزب در سال ۱۳۸۸
شعار «انقلاب انسانی برای حکومتی انسانی»
نیز به دیگر شعارهای این حزب اضافه شد.
۱
شعارهای اصلی این حزب
«آزادی، برابری، حکومت کارگری»
و
«زنده باد سوسیالیسم»
است.
روی این سه شعار کمونیسم کارگری باید اندکی خم شد:
آزادی و برابری
از شعارهای بورژوازی آغازین بوده اند.
آزادی و برابری
از شعارهای برنامه ای انقلاب بورژوایی فرانسه بوده اند.
تنها تغییری که کمونیسم کارگری در شعار برنامه ای انقلاب بورژوایی فرانسه
به عمل آورده است،
جایگزینی برادری با حکومت کارگری
بوده است.
اگر وایت لینگ هم به جای منصور حکمت می بود، همین کار را می کرد.
مشخصه مرکزی مهم کمونیسم کارگری
فقر مفهومی و فقر فلسفی است.
منظور کمونیسم کارگری از حکومت کارگری چیست؟
به لحاظ فلسفی
(به لحاظ ماتریالیستی ـ تاریخی)
حکومت در دیالک تیک حاکمیت و حکومت وجود دارد
و
نقش تعیین کننده در این دیالک تیک از آن حاکمیت است.
حاکمیت
امری طبقاتی است.
حکومت
اما امری مبتنی بر نمایندگی سیاسی طبقه حاکمه است
خود طبقه حاکمه نمی تواند حکومت کند.
نمایندگان سیاسی طبقه حاکمه، حکومت می کنند.
مالکیت بر وسایل تولید
به مثابه بخش تعیین کننده مناسبات تولیدی
اما می تواند از آن طبقه حاکمه باشد.
یعنی
صاحبان اصلی کارخانجات و منابع و معادن و بانکها و بیمارستان ها و کودکستان ها و یتیم خانه ها و خانه سالخوردگان و مدارس و دانشگاه ها و غیره
اما می توانند اعضای طبقه حاکمه باشند.
یعنی
حاکمیت
چیزی زیربنایی ـ اقتصادی است.
حکومت
اما
چیزی روبنایی ـ ایده ئولوژیکی است
که تابع زیربنای اقتصادی (مناسبات تولیدی) است و ضمنا متقابلا مؤثر در آن است.
حکومت کارگری کذایی
به لحاظ سیاسی
حامل بار تروتسکیستی است.
از دید تروتسکیسم هم که به نوبه خود دچار فقر فلسفی است،
طبقه کارگر باید به تنهایی حکومت کند.
مرزبندی سیاسی و تئوریکی بین لنینیسم و تروتسکیسم
ضمنا
همین جا بوده است.
در قاموس لنینیسم
به وحدت کارگران و دهقانان و پیشه وران و روشنفکران نیاز مبرم است.
فقط نقش رهبری این وحدت باید به عهده طبقه کارگر و حزب مارکسیستی ـ لنینیستی اش باشد.
در قاموس تروتسکیسم
توده های دهقانی و پیشه وری و غیره
گرایشات بورژوایی دارند
و
طبقه کارگر باید به تنهایی «حکومت» کند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر