از این سوی با خزر

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374) 

(اصفهان ـ وین)  

·        دریا، دوباره دیدمت، افسوس،  بی نفس

·         پوشانده چشم سبز

·        در زیر خار و خس

·        دامنکشان به ساحل بیرون ز دسترس

·        دریا، دوباره دیدمت، آرام و بی کلام

·        دلتنگ و تلخاکام

·         در جامه ی کبود، سراپا نگاه و بس

·        ابری است، چشم تو

·        ابری است، روی تو

·         تا ژرفنای خاطرت ابری است.

·        خورشید گوئیا

·        در عمق آب های تو مدفون است

·        اما به هر دمی که چو سالی است در گذر

·        من آفتاب طالع

·        من ‌آسمان سبز تو را می کنم هوس

·        موجت کجا ست تا به شکن های کاکلش

·        عطری ز خوان و خانه ی خود جستجو کنم؟

·        موجت کجا ست تا که پیامی به صدق دل

·        بر ساکنان ساحل دیگر

·        همراه او کنم؟

·        کاینجا غریب مانده، پراکنده خاطری است

·         دلبسته ی شما و به امید هیچکس

·         دریا، متاب روی

·        با من سخن بگوی

·        تو مادر منی، به محبت مرا ببوی

·        گرد غریبی از سر و رخسار من بشوی

·        دریا، مرا دوباره بگیر و بکن (از کندن)  ز جای

·        بگذار، همچو موج

·        بار دگر ز دامن تو سر برآورم

·        در تند خیز حادثه، فانوس برکشم

·         دستی به داخواهی دل ها درآورم
 

·        دریا، مخوان مرا و مخواهم چنین عبث

·         در پشت سر مخاطره، در پیشِ رو هلاک

·        مرغ هوا گرفته و پابستگی به خاک

·        بر اشتیاق جان

·        سدی ز پیش و پس

·        من موج رفته ام

·         اما تو، ای تپنده به خود، تازه کن نفس

·        بشکف، چو گردباد و گل رستخیز باش

·         با صد هزار شاخه ی فریاد، سر برآر

·        مرغ بلند بال!

·         توفان در قفس!

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان