آموزش تئوری رهائی نهائی (19 )

پروفسور دکتر هانس هاینتس هولتس

 شین میم شین

  

دیکتاتوری پرولتاریا

·        دولت، از دیدگاه ماتریالیسم تاریخی، بیانگر همزیستی ستیزمند طبقات متخاصم است. 

·         دولت عبارت است از فرم سازمانی سرکردگی (هژمونی) طبقه ای بر طبقات دیگر.

·         تئوری «دیکتاتوری پرولتاریا» را باید از نقطه نظر این تئوری دولت در نظر گرفت. 

·        هر دولتی خصلت دیکتاتوری دارد. 

·        چون هر دولتی، همواره، حاکی از سلطه بخشی از جامعه بر بخش دیگر آن است. 

·         این حکم در مورد دموکراسی دولتشهری یونان کلاسیک نیز صادق است.

·        چون پیش شرط شرکت شهروندان در قدرت دولتی مجلس ملی، داشتن انبوهی از بردگان بوده ست، که از کلیه حقوق شهروندی محروم بوده اند. 

·         در دموکراسی های مدرن رایج در جوامع بزرگ ، که در آنها فونکسیون تصمیم گیری سیاسی به عهده نمایندگان مجلس گذاشته می شود و مجلس جای مردم را می گیرد، تضاد میان منافع همبودین عام توده ها و منافع خاص نمایندگان مجلس، به مثابه خودستیزی (خودضدیت) در شخص نماینده و در عمل نمایندگان بازتولید می شود.

     

·         واگذاری اراده و خواست خویش به غیر، از طریق انتخابات، سرابی بیش نیست و فقط به درد عوام فریبی می خورد، به درد تولید توهم شرکت در تصمیم گیری های سیاسی در مردم می خورد. 

·        زیرا محتوای اراده و خواست منفرد نماینده ای را که عضو حزبی است، حتما نباید اراده و خواست عام معقول تشکیل دهد.

        

·        «انتخابات و خصلت انتخابات، نه به این نام، بلکه به شالوده اقتصادی و پیوندهای اقتصادی انتخاب کنندگان وابسته است.»

·        (کارل مارکس : جمعبندی ئی بر کتاب باکونین، تحت عنوان «دولتمندی و آنارشی»، آثار مارکس و انگلس جلد 18، ص 635)

·         واژه «دیکتاتوری» در فرمول «دیکتاتوری پرولتاریا»، معنائی بیشتر از فونکسیون حاکمیت، که شامل حال هر دولتی می شود، ندارد.

·        چرا که دیکتاتوری پرولتاریا نیز دولتی بیش نیست.

 

·        لنین در همنظری مطلق با مارکس و انگلس می گوید:

·        «دولت بورژوائی، تنها از طریق انقلاب می تواند نفی شود.

·         دولت، بطور کلی، یعنی کاملترین دموکراسی و آن تنها می تواند بمیرد.»

·        (لنین، «دولت و انقلاب»، آثار لنین، جلد 25، ص 410)

ادامه دارد

http://hadgarie.blogspot.de/2011/08/19.html