۱۴۰۲ شهریور ۸, چهارشنبه

درنگی در شعری از سیاوش کسرایی تحت عنون «مهاجرت» (۳)

سیاوش کسرایی
«مهاجرت»

درنگی

از

یدالله سلطانپور


با عبور از خط ویرانه ی مرز تو، وطن
ما به جغرافی جان، وسعت دنیا دادیم


خیل دُرنا بودیم و به یک سیر بلند
تن آواره به تاریکی شب ها دادیم.

معنی تحت اللفظی:

ما با عبور از مرز وطن، جغرافیای جان مان را وسعت جهانی بخشیدیم.

بسان دسته درنا ها  

با سیری بلند، 

تن آواره خود را به ظلمت شب ها سپردیم.

 

۲

خیل دُرنا بودیم و به یک سیر بلند
تن آواره به تاریکی شب ها دادیم.

سیاوش خود و یاران توده ای خود

را

به خیل درناها تشبیه می کند.

چرا و به چه دلیل؟

دلیل اولش

این است که درناها هم سرحدات مختلف کشورها را پشت سر می گذارند تا از مناطق سردسیر به مناطق گرمسیر کوچ کنند

و

از مهلکه مرگ نجات یابند.

 

دلیل دومش

این است که درناها شب ها هم به پرواز خود تداوم می بخشند.

مثل مهاجران که شبانه از سرحدات کشور می گذرند.

دلیل سومش

وحدت تشکیلاتی توده ای ها ست که شبیه وحدت نوعی درنا ها ست.


دلیل چهارمش

دشواری کوچ درناها ست

که

به دشواری مهاجرت توده ای ها شباهت دارد.

 

ادامه دارد.

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر