سیاوش کسرایی
«مهاجرت»
درنگی
از
یدالله سلطانپور
با عبور از خط ویرانه ی مرز تو، وطن
ما به جغرافی جان، وسعت دنیا دادیم
خیل دُرنا بودیم و به یک سیر بلند
تن آواره به تاریکی شب ها دادیم.
معنی تحت اللفظی:
ما با عبور از مرز وطن، جغرافیای جان مان را وسعت جهانی بخشیدیم.
بسان دسته درنا ها
با سیری بلند،
تن آواره خود را به ظلمت شب ها سپردیم.
۱
با عبور از خط ویرانه ی مرز تو، وطن
ما به جغرافی جان، وسعت دنیا دادیم
سیاوش در این بیت شعر
دیالک تیک ملی و بین المللی
را
به
شکل دیالک تیک وطن و دنیا بسط و تعمیم می دهد.
دیالک تیک ملی و بین المللی
یکی از فرم های فسط و تعمیم دیالک تیک جزء و کل است.
سیاوش و یاران
با
عبور از سرحدات ملی و ورود به جهان خارج،
جغرافیای جان شان، وسعت جهانی کسب می کند.
سیاوش در این بیت شعر
مفهوم فلسفی مهم حد را به صورت مرز بسط و تعمیم می دهد.
هر تحولی با تغییرات کمی تدریجی شروع می شود و پس از عبور از حد عینی معین مربوطه، به تحول کیفی منجر می شود.
ابن یکی از قوانین مهم دیالک تیک ماتریالیستی است.
جان سیاوش و یاران
نیز
با عبور از سرحدات ملی، تحول کیفی می یابد.
ملی، خصلت بین المللی به خود می گیرد.
وقتی گفته می شود که سیاوش، فقط شاعر (هنرمند) نیست، بلکه ضمنا، فیلسوف است، به همین دلایل است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر