شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت پانزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۶۷ ـ ۶۸)
۱
که دستی به جود و کرم کن دراز
دگر دست کوته کن از ظلم و آز.
معنی تحت اللفظی:
بخشندگی پیشه کن و از ظلم و طمع پرهیز بورز.
سعدی
در این بیت شعر
دیالک تیک درازدستی و کوتاهدستی
را
توسعه می دهد.
دیالک تیک درازدستی در زمینه جود و کرم و کوته دستی در زمینه ظلم و آز
را.
دیالک تیک درازدستی و کوتاهدستی
فرمی از بسط و تعمیم دیالک تیک اقدام (انجام) و پرهیز است.
همان واژه ظلم
اکنون
با مفهوم به کلی دیگری پر می شود:
ظلم و آز
اکنون
به عنوان ضد جود و کرم به کار می روند.
ظلم (جفا)
اکنون، دیگر به معنی ضد دیالک تیکی وفا به کار نمی رود.
سعدی اکنون از کریم فاصله می گیرد و به فردوسی نزدیک می شود:
ظلم به معنی بیداد به کار می رود.
اکنون
ظالم
نه
برده و رعیت عاصی و طاغی و فراری، بلکه یکی از اعضای طبقات حاکمه برده دار و فئودال و سرمایه دار
است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر