درنگی
از
میم حجری
۴
چشمه گفت:
«آن کدامین روح زلال است که به رغم ناهمواری محیط، صفای خویش را نمودار نسازد؟»
طبری
در این جمله از قول چشمه،
همان دیالک تیک شرایط سوبژکتیو و شرایط اوبژکتیو (فرد و محیط)
را
که
در حکایت شراره مغرور مطرح کرده بود، مطرح می کند و وارونه می سازد:
گذرنده ای بشنید و گفت:
«نادان ندانست که سوزش او بی سازش محیط
عبث است.»
در این جمله طبری
نقش تعیین کننده در دیالک تیک شرایط سوبژکتیو و شرایط اوبژکتیو
از
آن شرایط اوبژکتیو (محیط) است.
طبری
اکنون
همان دیالک تیک شرایط سوبژکتیو و شرایط اوبژکتیو را وارونه می سازد:
چشمه گفت:
«آن کدامین روح زلال است که به رغم ناهمواری محیط، صفای خویش را نمودار نسازد؟»
نقش تعیین کننده
اکنون
برعکس
از آن شرایط سوبژکتیو (مثلا شخصیت، روح زلال) قلمداد می شود.
طبری
با
دیالک تیک ماتریالیستی
بیگانه است.
دلیل اعوجاجات مکرر و مستمر او همین بیگانگی با دیالک تیک است.
مشخصه مهم استالینیسم همین بندبازی اسلوبی است:
همین
یکی به نعل زدن ـ یکی به میخ زدن
است.
همین ناتوانی از تعیین نقش تعیین کننده در دیالک تیک ها ست.
کسب و کار شخص شخیص استالین هم همین بندبازی اسلوبی بوده است.
پایان
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر