در جستجوی بدیل:
بازگشت به دیالکتیک انقلابی
کسری فروهی
(۱۳۶۳)
منبع:
نوید نو
ویرایش و تحلیل
از
یدالله سلطانپور
۱
تا پیش از سال ۹۶
اگر مردم بنا به ملاحظات اقتصادی یا سیاسی و
فرهنگی
به
اصلاح‌طلبان یا امثال احمدی‌نژاد
رأی می‌دادند
که
بایستی
به‌طور جداگانه و مفصل به چگونگی و چرایی شرکت مردم در انتخابات
پرداخت،
در انتخابات اخیر مجلس
چنان که دیده شد و انتظار می‌رفت
مردم
به‌ویژه در شهرهای بزرگ
که
انتخابات شکل و شمایل سیاسی و ملی دارد
از
شرکت در انتخابات خودداری کردند.
به
نظر کسی
که
دیالک تیک انقلابی کذایی را به نام هگل و مارکس و لنین
به
عنوان بدیلی برای طویله جماران
به
سوقات
آورده است،
به‌ویژه در شهرهای بزرگ
انتخابات شکل و شمایل سیاسی و ملی دارد .
این بدان معنی است
که
شکل و شمایل (و نه محتوا و ماهیت) انتخابات
در
شهرهای بزرگ و شهرک ها و دهات
متفاوت است.
این تفاوت فرمال از چه قرار است؟
در
شهرهای بزرگ
اوراق رأی به صندوق افکنده می شوند
و
در
شهرک ها و دهات
به
خورجین؟
حالا
می توان
وضو گرفت و یا تیمم کرد
و
به
قبر قمر بین هاشم قسم خورد
که
مؤلف
معنی ساده ترین دیالک تیک مارکسیستی
را
یعنی
دیالک تیک فرم (شکل و شمایل) و محتوا
و
دیالک تیک فرم نمودین (شکل و شمایل) و محتوای ماهوی
را
نمی داند.
۲
سؤال
از
دار و دسته نوید کهنه و نو
این است
که
حکم «فرم انتخابات
در
شهرهای بزرگ
سیاسی و ملی است»،
به
چه معنی است؟
ضمنا
فرم انتخابات
در
شهرک ها و دهات
از چه قرار است؟
مهمتر از همه،
محتوا و ماهیت انتخابات
در
شهر و ده
چیست؟
۳
گرچه بخشی از ریزش شرکت‌کنندگان در
این دوره
را
هواداران اصلاح‌طلبان
تشکیل می‌دهند
و
نمی‌توان تمام تحریم
کنندگان
را
مخالف حکومت
به شمار آورد
حریف
بورژوایی
«می اندیشد»:
طرز تفرک حریف
کمترین تفاوتی با طرز تفکر حاکم بر رسانه های امپریالیستی و فوندامنتالیستی
ندارد.
از
دید «دیالک تیکی ـ انقلابی» حریف
کسانی
که
به
هر دلیلی
رأی نمی دهند،
مخالف حکومت اند و نه حاکمیت.
بعدا
از قول روزنامه نگاران وطن دیروز
خواهد گفت که «از حکومت قهر کرده اند» و نه از حاکمیت.
اینجا
هم
معلوم می شود
که
حریف و دار و دسته نوید کهنه و نو
از
دیالک تیک حاکمیت و حکومت
(زیربنای اقتصادی و روبنای ایده ئولوژیکی)
(طبقه حاکمه و هیئت حاکمه)
بی خبرند.
به
زعم این جماعت ساده لوح
خلایق از محمود احمدی نجات و یا مشد حسن و میرحسین قهر می کنند و رأی نمی دهند.
ظاهرا و واقعا
هم
قضیه از این قرار است:
چون خلایق خر خطاب به مهره ها داد می زنند:
بی شرف
و
نه
خطاب به طبقه حاکمه از دیده ها پنهان.
مقصر در ساده لوحی و سطحی نگری مردم
اما
کیست،
اگر
امثال نوید کهنه و نو
و
اخبار شب و روز و عیران دیروز و عیران پریروز و رادیو فردا و پس فردا
نیست؟
۴
در
«دیالک تیک انقلابی» حریف
دهقانان و دیگر زحمتکشان شهرک ها و دهات طویله
منافعی
ندارند
و
شرکت شان در انتخابات طویله
الکی و خرکی است.
جالبتر از جالب
اما
این است
که
شرکت سکنه شهرهای بزرگ
در
انتخابات
هم
سیاسی
است
و
هم
ملی.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر