۱۳۹۷ دی ۲۰, پنجشنبه

زبان فارسی و ناهنجاری های جدیدش (۷۴ )


مهندس صادق انصاری
(ا. برزگر)
اندیشه ها، مفاهیم و زبان فارسی
در
قلمرو «ولایت فقیه»
 
دفتر چهارم
شورای نویسندگان و هنرمندان ایران
(۱۳۶۵)

ویرایش و تحلیل
از
شین میم شین

ب

حسینعلی منتظری
(۱۹۲۲ ـ ۲۰۰۹)
 مرجع تقلید شیعه،
 از رهبران انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷،
 رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی و از ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸،
 قائم‌مقام رهبری جمهوری اسلامی ایران، 
منتظری از شاگردان سید حسین بروجردی و روح‌الله خمینی و نماینده تام‌الاختیار وی در ایران بود. 
او به دلیل مخالفت با حکومت پهلوی سال‌ها در زندان به سر برد.
 ویکی‌پدیا
 

جنگ و «مکتب شهادت»
(منتظری، «دیدار با استادان و دانشجویان»، کیهان، ۲۷ بهمن ۱۳۶۴)

ولی فقیه
به سادگی
جنگ
را
«نعمت»
خواند
و
با
این فتوا
حال و آینده کشور و مردم آن
را
فدای این نعمت کرد
و
در
پی ماجراجویی های قدرت طلبانه «ولایت»
بر
همه جنیات ها و ویرانگری های  بی فرجام جنگ
صحه نهاد.

«فقیه عالیقدر»
در
توجیه «قداست» و «معنویت» این جنگ ویرانگر و خانمانسوز
با
اشاره
به سوره «العادیات»
که
در
مورد جنگ معروف (؟) «ذات السلاسل» نازل شده بود،
چنین می گوید:

«در این سوره
خداوند
به
اسب های جنگی
که
در
آن زمان قوی ترین و مهم ترین وسیله حمله به دشمن بود،
قسم می خورد
و
این نشاندهنده قداست و معنویت جنگی است
که
در
راه دفاع از اسلام و قرآن و ارزش های الهی
انجام می شود.»

۱
سراسر اوراق مطبوعات مجاز در قلمرو «ولایت فقیه»
انباشته
از
چنین توجیهاتی
است
که
برای تشویق و ترغیب جوانان به کشته شدن در جبهه ها
گفته و نوشته می شود.

۲
نظام «ولایت فقیه»
«مکتب شهادت»
را
چون دستاویزی
برای تداوم حاکمیت خود
به کار می برد.

۳
بهشتی
درست می گفت:
«ما شهدا را از دست نداده ایم،
بلکه
آنها
را
به
دست آورده ایم.»

۴
(خمینی، «در رابطه با سانحه هوایی»، اطلاعات، ۴ اسفند ۱۳۶۴)

دستگاه وارونه سازی «ولایت فقیه»
مفاهیم عام و جهانشمول «مرگ» و «نیستی» و «کشته شدن»
در
جنگی ناحق
را
به شرح زیر
تفسیر می کند:

«چه باک از شهادت عزیزان ... و تحمل سختی ها و مکاره
که
جنت لقاء الله
فوق تصور عارفان
است
محفوف
به
مکاره
 است.

چه می گویم.
این
جنت اولیاء
مکاره
را
در
کام ملت
شیرین تر از عسل کرده ...

امید آن است
که
ولی نعیم
این
میهمانان
را
که
به سوی او می روند،
از
محضر خود کامیاب فرماید...

و
به
این عزیزان
اجازه ورود به محفل خاص خود بدهد...

اجازه ورود در محضر شهدای صدر اسلام مرحمت فرماید.»

۵

(جمهوری اسلامی، اول اسفند ۱۳۶۴)
صحنه آرایان مکتب شهادت
تعبیرات «پیامبرگونه» امام خود
را
به
صورتی
که
بتوانند
در
گردآوری «راهیان کربلا»
هر چه کارسازتر باشد،
چنان
می آرایند
که
گویی
گزارش
را
خبرنگار روزنامه
از
«آن سرا»
مخابره کرده است:

«محفل شهدا
این روزها
گرمی دیگری دارد
و
نیکان جامعه الهی ما
در
آن سرا
جشن و سروری زیبا
بر پا کرده اند
و
هر زمان
که
شهیدی تازه از راه برای آنها وارد می شود،
بر رونق محفل شان می افزاید
و
شاید
هر روز
این جمع
بر گرد خورشیدی از آسمان ولایت
حلقه دزه
و
حلاوت درک محضر آن والامقامان
را
می چشند.

چه صحنه های ملکوتی و زیبایی!

گاهی
در
صدر این جمع
 رسول گرامی اسلام
حاضر می وشند
و
آن
وعده تاریخی خود
را
از
نزدیک
مشاهده می فرماییند.

حضرت رسول
فرموده اند
که
در
آخرالزمان
شهادت
خوبان امت
را
گلچین می کند
و
امروز
این چنین است.

وقتی
 کلمات زیبای شهدا
را
در
وصیت نامه های شان
می خوانیم،
مصداق کلمه خوبان امت حضرت رسول
را
در می یابیم.

آری.
شهیدان جانباز ما
با
حالتی
بر
سالار شهیدان وارد می شوند
که
بر
خود
آثار لبیک ندای هل من ناصر ینصرنی ابا عبدالله
را
همراه دارند...

و
چه زیبا
عاشقان حسینی
به
 این آرزوی دیرینه خود
دست یافتند.»

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر