تأملی
بر
تفسیری از «لبخندی»
که
لبخند
نیست.
ویرایش و تحلیل
از
میم حجری
سرچشمه:
آینده ما
۲۸ مرداد و اندیشه هائی در باره یک لبخند
رضا نافعی
۲۸ مرداد و اندیشه هائی در باره یک لبخند
رضا نافعی
۱
ما پیام آوران صبح رخشانیم
پیام آوران امید
برای صاحبان سفره های تهی،
برای کارتن خواب ها،
برای کلیه فروش ها،
برای دست های پینه بسته
و
تهی از دستمزد کارگران.
پیام آوران امید
برای صاحبان سفره های تهی،
برای کارتن خواب ها،
برای کلیه فروش ها،
برای دست های پینه بسته
و
تهی از دستمزد کارگران.
معنی تحت اللفظی:
پیام ما
امید
به فقرا
(کارتن خواب ها، کلیه فروش ها، زحمتکشان یدی فقیر)
است.
رضا نافعی
ـ چه بداند و چه نداند، چه بخواهد و چه نخواهد ـ
تئولوژیکی می اندیشد.
انوشه
(حزب توده و توده ای ها)
بدین طریق
به
رسول خدا
شباهت پیدا می کند،
توده مولد و زحمتکش
به
امت اسلام
و
امید
به
اسلام.
تنها سؤالی که بی جواب می ماند،
هویت خدایی
است
که
انوشه (حزب توده) رسول او ست.
بدبختی ایرانی ها
خاموشی چراغ رابطه
است.
و
گرنه می شد از رضا نافعی جوابی برای این سؤال طلب کرد.
۲
ما پیام آوران صبح رخشانیم
پیام آوران امید
برای صاحبان سفره های تهی،
برای کارتن خواب ها،
برای کلیه فروش ها،
برای دست های پینه بسته
و
تهی از دستمزد کارگران.
ما پیام آوران صبح رخشانیم
پیام آوران امید
برای صاحبان سفره های تهی،
برای کارتن خواب ها،
برای کلیه فروش ها،
برای دست های پینه بسته
و
تهی از دستمزد کارگران.
اگر به تئوری تثلیث خدایان تره خرد کنیم،
می توان گفت
که
انوشه
(حزب توده)
رسول توده ـ خدا
ست.
فقط در پرتو تئوری تثلیث
می توان به تفسیر و توضیح و درک این سخن رضا نافعی نایل آمد:
انوشه
(حزب توده)
پل پیوند میان توده و توده ـ خدا
ست.
به قول شاعری
دیلماج نشسته بر دیوار نفوذ ناپذیر میان توده و توده ـ خدا ست.
فرق و تفاوت و تضاد حزب توده با حوزه علمیه
این است
که
حزب توده دیلماج بی اجر و مزدی است.
انوشه
(حزب توده)
پیام توده ـ خدا
را
به
زبان توده ترجمه می کند و بعد به توده ابلاغ می دارد.
درست به همان سان
که
رسول اکرم
آیات طبقه حاکمه ـ خدا را به زبان عربی عجق ـ وجق ترجمه کرده
و
به
توده عرب ابلاغ نموده است.
اگر رسول اکرم در هندوستان ظهور کرده بود،
بیشک به زبان هندی عجق ـ وجق ترجمه و ابلاغ می کرد.
فرق احزاب توده ای با یکدیگر
در
زبان توده
مربوطه است.
همین و بس.
سؤال
این است
که
توده ـ خدا
چگونه تشکیل شده است؟
۳
ما پیام آوران صبح رخشانیم
پیام آوران امید
برای صاحبان سفره های تهی،
برای کارتن خواب ها،
برای کلیه فروش ها،
برای دست های پینه بسته
و
تهی از دستمزد کارگران.
پیام آوران امید
برای صاحبان سفره های تهی،
برای کارتن خواب ها،
برای کلیه فروش ها،
برای دست های پینه بسته
و
تهی از دستمزد کارگران.
توده ـ خدا
بسان هر مفهم دیگر
نتیجه تجرید چیزهای مادی معینی است.
درخت
نتیجه تجرید سرو و سپیدار و چنار است.
جنبه ها و مشخصات منحصر به فرد سرو و سپیدار و چنار
مورد صرفنظر قرار گرفته اند
و
وجه مشترک آنها عمده شده و درخت نامیده شده است.
طبقه حاکمه ـ خدا
(الله)
نیز
مفهومی است
و
نتیجه تجرید اعضای طبقه حاکمه برده دار است.
همه جنبه ها و خصوصیات اعضای طبقه حاکمه برده دار
مورد صرفنظر قرار گرفته اند
و
وجه مشترک ماهوی آنها
یعنی داشتن برده
عمده شده است
و
بدین طریق مفهوم الله تشکیل یافته است.
حالا می توان به منشاء توده ـ خدا پی برد:
توده ـ خدا
نتیجه تجرید همه زحمتکشان یدی است:
نتیجه تجرید دهقانان، پیشه وران، کارگران، باغبانان، دامپروران و غیره است.
توده ـ خدا
نتیجه تجرید رزاقان جهان است.
نتیجه تجرید پاسداران حیات است.
اگر توده مولد و زحمتکش
دمی دست از کار بردارد،
حضرت عزرائیل با اجامرش از راه می رسد
و
همه
را
دسته جمعی قبض روح می کند.
بدون کار پیگیر توده مولد و زحمتکش
تهیه جرعه ای آب و لقمه ای نان
حتی
محال می گردد:
سعدی
این
درک ماتریالیستی از تاریخ
را
اگرچه به طرز معیوب
پیشایپش
تبیین داشته است:
«ابر و باد و مه و خورشید »(طبیعت اول) و بشر (طبیعت دوم، جامعه)
«در کار
اند
تا
تو
نانی و آبی به کف آری
و
به غفلت»
بخوری.
۴
ما پیام آوران صبح رخشانیم
پیام آوران امید
برای صاحبان سفره های تهی،
برای کارتن خواب ها،
برای کلیه فروش ها،
برای دست های پینه بسته
و
تهی از دستمزد کارگران.
ما پیام آوران صبح رخشانیم
پیام آوران امید
برای صاحبان سفره های تهی،
برای کارتن خواب ها،
برای کلیه فروش ها،
برای دست های پینه بسته
و
تهی از دستمزد کارگران.
سؤال
اکنون
این است
که
چرا
خدایان ثلاثه
نه
به طور مستقیم و بی واسطه
بلکه
به طور غیرمستقیم و باواسطه
(به واسطه رسول)
به
توده
پیام می فرستند؟
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر