سیری در شعری از مهدی اخوان ثالث (100)

  

مهدی اخوان ثالث

(1307 ـ 1369)

در آن لحظه

از این اوستا

(1344)

ویرایش و تحلیل از

ربابه نون

·        در آن لحظه که من از پنجره بیرون نگا کردم

·         کلاغی روی بام خانه ی همسایه ی ما بود

·         و بر چیزی ـ نمی دانم چه ـ  شاید تکه استخوانی

·        دمادم ـ تق و تق ـ منقار می زد، باز

·         و نزدیکش کلاغی روی آنتن قار می زد، باز
 

·        نمی دانم چرا، شاید برای آنکه این دنیا بخیل است

·        و تنها می خورد، هر کس که دار.

·        در آن لحظه از آن آنتن چه امواجی گذر می کرد

·         که در آن موج ها شاید یکی نطقی در این معنی که «شیرین است، غم،

·        شیرین تر از شهد و شکر»، می کرد

·        نمی دانم چرا، شاید برای آنکه این دنیا عجیب است

·        شلوغ است

·        دروغ است و غریب است

·        و در آن موج ها، شاید در آن لحظه جوانی هم

·        برای دوستداران صدای پیر مردی، تار می زد، باز
 

·        نمی دانم چرا، شاید برای آنکه این دنیا پر است از ساز و از آواز

·        و بسیاری صداهایی که دارد تار وپودی، گرم

·        و نرم

·        و بسیاری که بی شرم

·        در آن لحظه گمان کردم یکی هم داشت خود را دار می زد، باز

·        نمی دانم چرا شاید برای آنکه این دنیا کشنده است

·        دد است

·        درنده است

·        بد است

·        زننده است

·        و بیش از این همه اسباب خنده است

·        در آن لحظه یکی میوه فروش دوره گرد بد صدا هم

·        دمادم میوه ی پوسیده اش را جار می زد، باز

·        نمی دانم چرا، شاید برای آنکه این دنیا بزرگ است

·        و دور است

·        و کور است

·        در آن لحظه که می پژمرد و می رفت

·        و لختی عمر جاویدان هستی را

·        به غارت ـ با شتابی اشنا ـ می برد و می رفت

·        در آن پرشور لحظه

·        دل من با چه اصراری تو را خواست

·        و می دانم چرا خواست

·        و می دانم که پوچ هستی و این لحظه های پژمرنده

·        که نامش عمر و دنیا ست

·        اگر باشی تو با من، خوب و جاویدان و زیبا ست

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

ادامه دارد.