راه «توده» و جهان «بینی» اش (8)

محورهای یازده گانه سیاست حزب توده ایران 
در برابر جمهوری اسلامی 
سرچشمه: 
(راه توده)   

ویرایش و تحلیل از
مسعود بهبودی

گذشته از سکوی دیروز 
امروز از سکوی امروز 
(راه توده 83– اردیبهشت 1378)    
قرار دادن آرزوهای گاه شیرین، به جای واقعیات انکار ناپذیر و اغلب تلخ
و سپس رفتن به سوی تحلیل رویدادهای گذشته
و یا اتخاذ سیاست در برابر حوادث روز،
هرگز گره گشا نبوده و نخواهد شد.
این امر، از همان ابتدای شکل گیری انقلاب 57 و سال ‌های اول پیروزی انقلاب 
گریبان بسیاری از سازمان‌ها، احزاب و شخصیت‌ های سیاسی ایران را گرفت
و به همین جهت آنها نتوانستند در انطباق با آن چه که خارج از اراده این و آن در صحنه وجود داشت،
سیاست اتخاذ کنند و بر سیر حوادث بی ‌وقفه‌‌ ای که در کشور روی می‌داد
تاثیر مثبت بگذارند.

·        اکنون بالاخره به محورهای یازده گانه می رسیم:  

1
گذشته از سکوی دیروز 
امروز از سکوی امروز

·        این سرتیتر راه «توده» راجع به محورهای یازده گانه  است.

·        منظور مؤلف این «تحلیل»، تحلیل گذشته از سکوی گذشته و تحلیل حال حاضر از سکوی حال حاضر است.

·        در این سرتیتر راه «توده»، تئوری شناخت آن آشکار می گردد.

·        سؤال اول این است که چرا مؤلفین راه «توده»، حرف خود را با دقت لازم فرمولبندی نمی کنند؟

·        مثلا چرا نمی نویسند:

·        تحلیل گذشته از سکوی گذشته و تحلیل امروز از سکوی امروز؟

2
گذشته از سکوی دیروز 
امروز از سکوی امروز

·        دلیل این بی اعتنائی به فرمولبندی دقت مند نظر، یا بی ایمانی به توانائی انسان به شناخت چیزها، پدیده ها، سیستم ها و روندهای هستی است و یا سقوط به منجلاب ایراسیونالیسم (خردستیزی) است.

           

·        تئوری شناخت ایدئالیستی هزاران بار بهتر از تئوری شناخت ایراسیونالیستی است.

·        چون طرفداران تئوری شناخت ایدئالیستی، جملات خود را با دقت و وسواس درخور فرمولبندی می کنند.

·        آنها همه بدون استثناء، خود را نسبت به فرم فرمولبندی جملات خود مسئول می دانند.

·        نمایندگان ایراسیونالیسم (خردستیزی) اما نه اعتنائی به صحت و استانداریت  مفاهیم دارند و نه حوصله فرمولبندی دقیق و پر وسواس جملات خود را دارند.

3

·        الف برزگر در دفتر چهارم. دوره دوم (1365) شورای نویسندگان و هنرمندان ایران، پژوهشی تحت عنوان «اندیشه ها،  مفاهیم و زبان فارسی در قلمرو "ولایت فقیه"» منتشر کرده است که باید به باز انتشار آن مبادرت ورزیم.

·        او به احتمال قوی در حد بضاعت مفهومی ـ فلسفی اش از همین پدیده پرده برمی دارد.

4
گذشته از سکوی دیروز

·        اکنون باید تمامی بضاعت تخیلی خود را بسیج کرد و از خود پرسید:

·        چگونه می توان گذشته را از سکوی گذشته تحلیل کرد؟

5

·        برای تحلیل گذشته از سکوی گذشته باید خود را در گذشته ی برباد رفته مومیائی کرد.

·        فقط در آن صورت می توان گذشته را از سکوی گذشته توجیه کرد.

·        برای اینکه کسی نمی تواند گذشته را پشت سر گذاشته باشد و بدان نیندیشیده باشد.

·        اما کسی که به گذشته اندیشیده باشد، دیگر نمی تواند گذشته را از سکوی زمان حال تحلیل نکند.

·        آدم که سهل است، هر خری ـ حتی اگر خود نخواهد ـ در گذر از کوره تجارب زندگی به کسب دانش تجربی نایل می آید.

·         تجربه، زادگاه دانش تجربی است.

·        کودک خردسالی که دستش به آتش می خورد و می سوزد.

·        آتش را نه از سکوی دیروزش، بلکه از سکوی فردای دیروز، یعنی از سکوی امروز حلاجی می کند.

·        سؤال اما این است که چرا راه «توده» اصرار بر این دارد که آتش دیروز را از سکوی دیروز «تحلیل» کند؟

·        چرا باید راه «توده» کودک تر از کودک خردسال مجرب  باشد؟

6
گذشته از سکوی دیروز

·        دلیل این سقوط معرفتی ـ نظری راه «توده»، پایگاه اجتماعی  ارتجاعی راه توده است.

·        راه «توده» می خواهد به جای نقد گذشته، ضمنا به جای انتقاد از خود و تصحیح خط مشی مطلقا غلط حزب توده دیروز، به ماستمالی هر دو بپردازد.

·        راه «توده» می خواهد هم رستاوراسیون (پیروزی ارتجاع فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی) بهمن 58 را انقلاب جا بزند و دفاع از آن را توجیه و ماستمالی کند.

·        به همین دلیل باید از روی جنازه خرد اندیشنده بگذرد و به منجلاب خردستیزی بیفتد.

·        به همان منجلابی که نمایندگان فاشیسم و همشیره اش فوندامنتالیسم افتاده اند.

·        مؤسس خردسیتزی، شخص شخیص نیچه بوده است.

7
گذشته از سکوی دیروز

·        راه «توده» یا همیشه با تفکر مفهومی بیگانه بوده و یا بطرز شرم انگیزی از آن فاصله گرفته است.

·        راه «توده» با  مفاهیم فلسفی بطور کلی بیگانه است.

·        به همین دلیل با ایراسیونال ها «می اندیشد.»

·        پرت و پلا می بافد.

ادامه دارد.