راه «توده» و جهان «بینی» اش (10)

محورهای یازده گانه سیاست حزب توده ایران 
در برابر جمهوری اسلامی 
سرچشمه: 
(راه توده)   

ویرایش و تحلیل از 
مسعود بهبودی 

قرار دادن آرزوهای گاه شیرین، به جای واقعیات انکار ناپذیر و اغلب تلخ
و سپس رفتن به سوی تحلیل رویداد های گذشته
و یا اتخاذ سیاست در برابر حوادث روز،
هرگز گره گشا نبوده و نخواهد شد.

·        معنی تحت اللفظی:

·        جایگزینی واقعیات (؟)  با آرزو ها و بعد تحلیل حوادث گذشته و یا موضعگیری سیاسی نسبت به حوادث روز، نادرست است.

1
قرار دادن آرزوهای گاه شیرین، به جای واقعیات انکار ناپذیر و اغلب تلخ 
 و سپس رفتن به سوی تحلیل رویداد های گذشته
و یا اتخاذ سیاست در برابر حوادث روز،
هرگز گره گشا نبوده و نخواهد شد.

·        مؤلف راه «توده» در این جمله، به فلسفه بافی آغاز می کند.

·        هدف و آماج راه «توده» در این جمله، انتقاد از اپوزیسیون مخالف با ارتجاع فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی است.

·        راه «توده» به اوپوزیسیون مورد نظر که طیفی را تشکیل می دهند، دو ایراد متدئولوژیکی دارد:

الف
قرار دادن آرزوهای گاه شیرین، به جای واقعیات انکار ناپذیر و اغلب تلخ
و سپس رفتن به سوی تحلیل رویداد های گذشته

·        ایراد اول راه «توده» به طرز تحلیل (متد و اسلوب فکری)  اپوزیسیون مورد بحث این است که آنها آرزو های شیرین خود را به جای واقعیات انکار ناپذیر تلخ قرار می دهند و بعد شروع به تحلیل می کنند.

1

·        آنچه که راه «توده» به چالش می کشد، فرمی از سوبژکتیویسم معرفتی است.

·        به زبان فلسفی وارونه کردن دیالک تیک سوبژکت ـ اوبژکت است.

·        در عرصه تئوری شناخت، نقش تعیین کننده در دیالک تیک اوبژکت شناخت ـ سوبژکت شناخت از آن اوبژکت شناخت است.

·        چون اگر خر اوبژکت و یا موضوع شناخت باشد، محتوای شناخت، در خود خر است و نه در خرشناس.

·        چون خریت خر در خود خر است و نه در خرشناس و خرسوار و خر چران و خرفروش (سوبژکت شناخت).

2

·        جایگزینی اوبژکت شناخت با آرزو های خود، جایگزینی خر واقعی ـ عینی با خر آرزوئی و ایدئال خود و بعد تحلیل خر، هرگز نمی تواند به شناخت خر منجر شود.

·        حق در این زمینه با فیلسوف راه «توده» است.

3

·        مسئله اما این است که ما در روند همین تحلیل و تحلیل های دیگر گشتاورهای جدی سوبژکتیویسم معرفتی را در طرز «تحلیل» مؤلفین راه «توده» و مؤلف همین مطلب کشف و نقد کرده ایم:

جنبه ویرانگر و نادرست یک سیاست مدعی ترقیخواهی

 زمانی آشکار می ‌شود که پیروزی ارتجاع، پیروزی آن سیاست و شکست ارتجاع، شکست آن باشد.

·        راه «توده» پس از ماستمالی کردن اوبژکت شناخت، یعنی پس از سرپوش نهادن بر ماهیت طبقاتی سیستم اجتماعی ـ اقتصادی حاکم، به مقایسه نظر خود با نظر سوبژکت شناخت معینی می پردازد.

·        این تئوری شناخت راه «توده» را سوبژکتیویسم معرفتی می نامند که یکی از مکاتب معرفتی ـ نظری امپریالیستی است.

ب 
و یا اتخاذ سیاست در برابر حوادث روز،
هرگز گره گشا نبوده و نخواهد شد.

·        ایراد دوم راه «توده» به اپوزیسیون مخالف ارتجاع فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی، موضعگیری آنها نسبت به حوادث روز است.

1

·        صرفنظر از فرمولبندی هشلهف راه «توده»، این ایراد، اصلا ایراد به معنی واقعی کلمه نیست.

·        چون هر عضو هر جامعه، حتی نسبت به حوادث روز موضع سیاسی اکتیو و یا پاسیو می گیرد.

·        افکار عمومی حتی نسبت به حوادث طبیعی از قبیل سیل و زلزله موضع سیاسی می گیرند و حوادث طبیعی را با سیستم اجتماعی ـ اقتصادی مرتبط می سازند و کاستی های دولت مربوطه را به نقد می کشند.

2

·        از قضا این انتقاد ـ قبل از همه و بیش از همه ـ بر طرز «تفکر» و طرز «تحلیل»  خود راه «توده» وارد است.

·        این خود راه «توده» است که حوادث روز را چنان عمده و مطلق می کند که ماهیت طبقاتی طبقه حاکمه و سیستم اجتماعی ـ اقتصادی حاکم پرده پوشی می شود.

3

·        این خود راه «توده» است که به بازی با پدیده ها، دسترس پذیرها و اقدامات سطحی می پردازد و از تعیین ماهیت طبقاتی طبقه حاکمه  و دیگر نیروهای سیاسی و حتی خویشتن خویش سر باز می زند.   

·        به همین دلیل ما تئوری شناخت راه «توده» را پوزیتیویستی دانسته ایم.

ت
و یا اتخاذ سیاست در برابر حوادث روز،
هرگز گره گشا نبوده و نخواهد شد.

·        ماهیت طبقاتی طرز «تحلیل» خود راه «توده» در نقد ایرادات اپوزیسیون مخالف ارتجاع فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی آشکار می گردد: 

·        دلیل راه «توده» در نقد نظر و عمل اپوزیسیون مورد نظر این است که این نظر و عمل آنها «گره گشا» نبوده و نخواهد بود.

·        از همین مفهوم «گره گشائی» طرز تفکر پراگماتیستی راه «توده» آشکار می گردد.

·        معیار تعیین کننده برای راه «توده» نه حقیقت عینی، بلکه فایده حاصل از نظر و عمل افراد و احزاب است.

·        تعیین کننده سود است و نه حقیقت.

·        اگر نظر و عمل اپوزیسیون مورد نظر مفید می افتاد، به قول مؤلف راه «توده»، «گرهگشا» می گشت، راه «توده» اعتراضی نداشت.

·        چون این نظر و عمل مفید فایده نبوده و نخواهد بود، پس از دید راه «توده» نادرست و ویرانگر است.

·        این چیزی جز پراگماتیسم نیست که یکی از مکاتب فلسفی امپریالیسم است.

·        مراجعه کنید به پراگماتیسم در تارنمای دایرة المعارف روشنگری  

http://hadgarie.blogspot.de/2014/03/blog-post_2.html

 

پ

و یا اتخاذ سیاست در برابر حوادث روز،
هرگز گره گشا نبوده و نخواهد شد.

·        معیار صحت و سقم نظر و عمل اما نه سودمندی آنها، بلکه سرسپردگی آنها به حقیقت عینی است.

·        به قول لنین، حقیقت همیشه عینی است.

·        یعنی مستقل از آدم ها و احزاب و گروه ها ست.

·        مراجعه کنید به حقیقت در تارنمای دایرة المعارف روشنگری 

4
این امر، از همان ابتدای شکل گیری انقلاب 57
و سال ‌های اول پیروزی انقلاب
گریبان بسیاری از سازمان‌ ها، احزاب و شخصیت‌ های سیاسی ایران را گرفت 
 و به همین جهت آنها نتوانستند در انطباق با آن چه که خارج از اراده این و آن در صحنه وجود داشت،
سیاست اتخاذ کنند و بر سیر حوادث بی ‌وقفه‌‌ ای که در کشور روی می ‌داد
تاثیر مثبت بگذارند.

1 
این امر، از همان ابتدای شکل گیری انقلاب 57
و سال ‌های اول پیروزی انقلاب
گریبان بسیاری از سازمان‌ ها، احزاب و شخصیت‌ های سیاسی ایران را گرفت

·        کدام امر؟

·         

·        منظور مؤلف راه «توده» از «این امر»، دو «ایراد» متدئولوژیکی او به اپوزیسیون مورد نظر است: 

قرار دادن آرزوهای گاه شیرین، به جای واقعیات انکار ناپذیر و اغلب تلخ 
 و سپس رفتن به سوی تحلیل رویداد های گذشته
و یا اتخاذ سیاست در برابر حوادث روز

2
این امر، از همان ابتدای شکل گیری انقلاب 57
و سال ‌های اول پیروزی انقلاب
گریبان بسیاری از سازمان‌ ها، احزاب و شخصیت‌ های سیاسی ایران را گرفت

·        از دید راه «توده»، عامل تعیین کننده در موضعگیری «بسیاری از سازمان‌ ها، احزاب و شخصیت‌ های سیاسی ایران» نسبت به ارتجاع فئودالی ـ فوندامنتالیستی ـ روحانی، طرز تحلیل آنهت از «واقعیات انکار ناپذیر و اغلب تلخ» بوده است.

·        مفهوم تق و لق «واقعیات انکار ناپذیر» احتمالا ترجمه ناشیانه ی مفهوم «حقایق امور» نمایندگان پوزیتیویسم است.

·        اصطلاح «پوزیتیویسم» برای نامیدن موضعگیری اساسی معرفتی ـ نظری و متدئولوژیکی ئی بکار می رود که تنها دسترس پذیرها یعنی حقایق امور «مثبت» (قابل ادراک) حاصله از طریق مشاهده را منبع و سرچشمه هر شناختی می داند.

http://hadgarie.blogspot.de/2014/03/blog-post_2.html

·        این جمله راه «توده» اما به چه معنی است؟

ادامه دارد.