شعری از یوسف صدیق (گیلراد) (20)

اشک‌ های پنهان

(به تصویرت نگاه می‌‌کنم و قلبم را می نویسم.)

(سحرگاه هشتم دی‌ ماه ۱۳۸۸)  

(۲۹ دسامبر ۲۰۰۹)

سرچشمه:

اخبار روز

 

 ·        سرزمینی

·        اشک‌ هایش را

·        در چشم‌ هایت پنهان کرده است.

·        دو مروارید سیاه

·        که راز دریاها را به دل دارند.

·        دو ستاره‌ی غرور

·        در یلدای بی‌ قراری یک ملت.

·        دو شعر بلند

·        که واژه در واژه

·        استمدادی دیرینه را تکرار می ‌‌کنند.

·        دو چشم شرقی غمگین

·        که آه تلخ زمان ‌اند...

*****

·        آه، خواهر خوبم

·        غریو کدام درد را

·        در قایق رها شده به خیزاب ‌ها

·        پارو کشیده‌ای؟

·        زخم کدام خنجر بیداد را؟

·        سوز کدام دشنام،

·        کدام تحقیر،

·        کدام گاز اشک آور،

·        کدام گاز فلفل را؟

·        خشم عمیق دلت را

·        چگونه در مشت عقل توفیده‌ ای

·        که نادانی سرگیجه ‌هایش را

·        دستمالی از هذیان بسته است؟

*****

·        گرد‌آفرید گمنام پوشیده در حجاب،

·        حجاب کدام نیرنگ را کنار زده ‌ای

·        که راستی در باورها گل داده است؟

·        ماه کدام آسمان را

·        به میهمانی شبگیر می‌‌ بری

·        که شب‌ها بوی سحر گرفته ‌اند؟

·        می‌ دانی‌، آیا می ‌‌دانی‌؟

·        پروانه‌ های پگاه

·        حکایت پهلوانی ‌ات را

·        بر گلبرگی از شبنمواژه‌ ها

·        به روایت نشسته‌اند؟

*****

·        بگذار بشویم خون را

·        از پلک‌ هایت، پیشانی ‌ات، گونه‌ هایت خواهر خوبم.

·        بگذار بشویم خون را از چشم‌ هایت.

·        سرزمینی

·        اشک‌هایش را

·        در چشم‌ هایت پنهان کرده است.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری