۱۳۹۴ بهمن ۴, یکشنبه

راه «توده» و جهان «بینی» اش (19)


محورهای یازده گانه سیاست حزب توده ایران
در برابر جمهوری اسلامی
سرچشمه:
(راه توده)  

ویرایش و تحلیل از
مسعود بهبودی

شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان حکومتی شوراهای عمومی و مردمی صاف می ‌کند.

·        علامه راه «توده» برای اثبات بطلان شعار برقراری حکومت شوراهای کاگری، دست به استدلال می زند.

·        اما طرز استدلال او را باید با اندکی دقت خواند:
·        او معلوم نیست که به چه دلیل و نیتی برای اثبات بطلان شعار «برقراری حکومت شوراهای کارگری» به اثبات بطلان شعار برقراری «حکومت شوراهای عمومی و مردمی» می پردازد.
·        او احتمالا معنی هیچکدام از این دو شعار و یا این دو نوع حکومت را نمی داند و میان آندو علامت تساوی می گذارد.
·        وقتی از ضرورت آموزش تفکر مفهومی سخن می رود، به همین دلایل است.
·        علامه راه «توده» احتمالا حرف دهن خود را حتی نمی فهمد.
·        ولی ما به جای گمانورزی همین جمله علامه را مورد تأمل قرار می دهیم:

1
شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان حکومتی شوراهای عمومی و مردمی صاف می ‌کند.

·        منظور بلشویسم تحت رهبری لنین از «همه قدرت به دست شوراهای کارگری ـ دهقانی» تشکیل دیکتاتوری پرولتاریا بود:
·        دیکتاتوری توده های مولد و زحمتکش تحت رهبری طبقه کارگر برای انجام وظایف انقلاب سوسیالیستی.

2
شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان حکومتی شوراهای عمومی و مردمی صاف می ‌کند.

·        مفهوم «حکومت شوراهای عمومی و مردمی» اما چیز بکلی دیگری است.
·        این مفهوم، بر خلاف مفهوم «حکومت شوراهای کارگری»، مفهوم نامعینی است.
·        شعار گل و گشادی است که بیشتر انتزاعی است تا معلوم و مشخص.
·        در واژه های «عمومی»  و «مردمی» همه اقشار و طبقات اجتماعی جا می گیرند:
·        از اشرافیت بنده دار و فئودال و روحانی تا بورژوازی
·        از دهقانان فقیر تا دهقانان مرفه
·        از کارگران تا کارمندان
·        از روشنفکران تا اصناف و پیشه وران و غیره.

3
شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان حکومتی شوراهای عمومی و مردمی صاف می ‌کند.

·        از دید علامه راه «توده»، شعار «حکومت شوراهای کارگری» که سهل است، حتی شعار «حکومت شوراهای عمومی و مردمی » مذموم و زیانبار است.
·        دلیل علامه این است که جاده را برای مخالفان این شعار انتزاعی هموار می سازد.

·        راه «توده» در هر صورت به جای رد چیزی، چیز بکلی دیگری را رد می کند.
·        چنین کرد و کاری معنائی جز بی سوادی و حواسپرتی ندارد.
·        علامگان راه «توده» ظاهرا از اندیشیدن بکلی محروم اند، چه رسد به تفکر مفهومی.

4
شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان حکومتی شوراهای عمومی و مردمی صاف می ‌کند.

·        اگر این حواسپرتی علامه راه «توده» را نادیده بگیریم و این جمله او را به شکل زیر تصحیح کنیم، در آن صورت می توانیم آن را تحلیل کنیم:

شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان آن حکومت صاف می ‌کند.

5
شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان آن حکومت صاف می ‌کند.

·        در این دلیل راه «توده» می تواند، ذراتی از حقیقت عینی وجود داشته باشد.
·        یعنی در شرایط معینی، عجله در تعیین شعار می تواند به نفع مخالفان محتوای آن شعار تمام شود.
·        ولی فقط در شرایط معینی.

·        این اما به چه معنی است؟

6
شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان آن حکومت صاف می ‌کند.

·        برای توضیح این مسئله به شناخت افزار دیالک تیکی زیر نیاز است:
·        دیالک تیک منفرد (خاص) و عام.

·        راه «توده» ـ در تحلیل نهائی ـ همین دیالک تیک را وارونه می سازد تا بتواند دست به عوام فریبی و ضمنا خود فریبی و یا «خودی» فریبی بزند.
·        دادن شعار «برقراری حکومت شوراهای کارگری» در حالت خاصی می تواند «جاده را برای مخالفان حکومت شوراهای کارگری صاف ‌کند»، ولی فقط در شرایط خاصی.

·        آن شرایط خاص از چه قرار است؟

7
ارنست تلمان
رهبر حزب کمونیست آلمان


·        اگر در شرایط تاریخی معینی تناسب قوا میان حزب طبقه کارگر و فاشیسم برقرار باشد.
·        یعنی اگر مبارزه طبقاتی پات باشد.
·        جلب نیروهای اقشار و طبقات اجتماعی دیگر با تمایلات دیگر، برای کسب هژمونی (سرکردگی) و قبضه قدرت سیاسی، نقش تعیین کننده کسب می کند.
·        حزب طبقه کارگر در این صورت باید از شعار تشکیل شوراهای کارگری ـ دهقانی صرفنظر کند تا جامعه را از سقوط به قهقرای توحش فاشیستی نجات دهد.
·        این حالت خاصی در مبارزات طبقاتی است.

8
شعار حکومت شوراهای کارگری
جاده را برای مخالفان آن حکومت صاف می ‌کند.

·        علامه راه «توده»، دیالک تیک منفرد (خاص) و عام را وارونه می سازد. 
·        یعنی نقش تعیین کننده در این دیالک تیک را از آن خاص جا می زند تا از عهده عوامفریبی و خودفریبی برآید.

·        در دیالک تیک یاد شده، اما نقش تعیین کننده از آن عام است.
·        به همین دلیل لنین توصیه می کند که مسائل را باید در مرحله عام حل کرد و بعد به مرحله خاص انتقال داد.
·        لنین تصریح می کند:
·        اگر کسی مسئله را در مرحله منفرد و یا خاص حل کند.
·        شکست می خورد.
·        سرش بر سنگ می خورد و مجبور می شود که به حل آن مسئله در مرحله عام مبادرت ورزد.

9
مثال

·        با فرد مذهبی می توان در عوالم منفرد و خاص راجع به وجود خدا روزها و هفته های متوالی بحث کرد.
·        ولی نمی توان به حل مسئله نایل آمد.
·        برای اینکه این مسئله در عوالم منفرد و یا خاص قابل حل نیست.
·        این مسئله باید در عالم عام مورد بحث قرار گیرد تا حل شود:
·        در عالم مربوط به عام ترین دیالک تیک های هستی:
·        در عوالم دیالک تیک ماده و روح و یا دیالک تیک وجود و شعور و دیالک تیک مجرد و مشخص/

·        فرد مذهبی باید نسبت به تقدم ماده بر روح و یا وجود بر شعور اقناع شود تا به این نتیجه رسد که خدا انعکاس آسمانی ـ انتزاعی (مجرد)  سلاطین، خوانین و خلفای مشخص زمینی ست.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر