۱۳۹۴ دی ۲۰, یکشنبه

شعری از یوسف صدیق (گیلراد) (5)


دهکده  
(اوت ۲۰۰۸) 
(تابستان ۱۳۸۷)
سرچشمه:
اخبار روز



·        کابوس،   خواب سبز دهکده را می ‌‌آشوبد.
·        از پرده‌ های مه 
·        خروس
·        می ‌‌آید، لنگ لنگان
·        و حنجره ‌اش را از قاب پنجره می ‌‌آویزد
·        و می ‌‌رود آرام .

·        روز بی‌ خاطره
·        در کنج غماوایی کز می ‌‌کند.

·        آنگاه، در لحظه ‌ای که به قرنی می ‌‌ماند
·        جار بلند دشنه و دشنام
·        در کوچه‌ های دهکده می‌‌ پیچد.

·        عقربه ‌ها بر ثقل نادانی می ‌‌چرخند.
·        زمان، تهی از شور
·        زمین، تهی از نور.

·        دهکده زار می ‌‌زند زیر گام‌ های تاریکی.


·        آه، دهکده ی تاریک
·        گستره ی پرسش‌ های مصلوب، 
·        هستی‌ های منکوب،
·        سیمرغی بایدت تا ارتفاع روشن دانایی‌.

·        گلبانگی بی‌ گمان،
·        تا   ژرفنا ی مدارا، تا   بی‌ نهایت برنایی.
 
پایان
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر