سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
(از تراشه های تبر )
خاموشانه
·
من در
صدف تنها
·
با دانه های
باران
·
پیوسته
می آمیختم پندار مروارید بودن را
·
غافل که
خاموشانه می خشکد
·
در پشت
دیوار دلم دریا
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر