چون رد خون آهوی مجروح

سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
به سرخی آتش، به طعم دود 

شقایق

·        فریاد سرخفام بهارانم

·        سرکش

·        گرهای قلب خاک

·        گیرانده شبچراغ  پریشانم

·        فریاد سرخفام بهارانم

·        برخاسته ز سنگ

·        با من مگو ز حادثه، می دانم

·        آری که دیر نمی مانم

·        اما به هر بهار، سرودم را

·        چون رد خون آهوی مجروح

·        بر هر ستیغ سهم می افشانم

·        آنگاه عطر تلخ جوانم را

·        با بال بادهای مهاجم

·        تا ذهن دشت های گمشده می رانم

پایان