و سرانجام ز خونی که روان شد بر خاک

ساقه خشک، بر رنگین داد 

سیاوش کسرائی 

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

خانگی

سیاهه

·        نان به یک نرخ نمی ماند در این بازار

·        آدمی نیز به یک ارج و بها

·        در جوانی پدرم

·        سنگک یک من، یک شاهی بر خوانش بود

·        و چه شب ها که به شوق

·        پاسداری می داد

·        بر در مجلس شورا تا صبح

·        تا که مشروطه نیفتد به کف استبداد

·        و سرانجام ز خونی که روان شد بر خاک

·        ساقه خشک، بر رنگین داد

·        پدرم یک تن از جوخه ی آزادی بود  

·        آفرین بود بسی بر پدرم

·        پس یک چند از آن دوره ی پر شور و خروش

·        مزد پیروزی ها را پدرم

·        پهن می کرد به حوض خانه بساطی رنگین

·        گوش می داد به آواز قمر

·        و به تار درویش

·        و به نقل و سخن یک دو سه تن از احباب

·        و گوارای وجود

·        گلویی تر می کرد

·        و چنین شد که گل تنهای آزادی

·        گل نو ریشه بی حرمت و پاس

·        توی گلدان بلورین به سر رف خشکید

·        کم کمک دور شد از ره پدرم

·        پدرم یک تن از جمله بی راهان شد

·        شرم بادا نفرین!

·        پیر مرد اینک با پایی سست

·        و به دستی لرزان

·        می خرد سنگک را شخصا هر یک دانه چار ریال

·        نان به یک نرخ نمی ماند در این بازار

·        آدمی نیز به یک ارج و بها

·        و نمی گردد تنها

·        این بسیار فنون چرخ و فلک می گردد

·        دوست می گردد دشمن با تو

·        وز نیازی، دشمن

·        کینه بگذاشته، می گردد دوست

·        کیست کدبانوی این خانه که هر روز از نو

·        به حساب عمل ما برسد

·        گل سر  ما بزند

·        یا سر ما بزند بر گل  دار؟

پایان