هماندیشی با زیبا بابدی (1)

 سرچشمه:

صفحه فیس بوک

زیبا بابدی

 زندگی ام را دوباره آغاز می کنم
زاده شده ام تو را بشناسم
نام تو را بر زبان بیاورم :

آزادی

بهرام

تنها نامی مانده از آزادی

میدان آزادی، خیابان آزادی، مجسمه آزادی

1

·        از فرمولبندی بهرام عزیز چنان استنباط می شود که انگار قبلا آزادی واقعا وجود داشته، بعد قلع و قمع شده و تنها نامی از ان باقی مانده است.

·        تا انجا که حافظه یاری می کند، از این خبرها نبوده است.

2

·        خود این حقیقت امر که آزادی کماکان اوتوپی، آرزو و رؤیا ست، خود بر غیاب آن دلالت دارد.

·      چون به محض اینکه ایدئال به رئال تبدیل شود، بلافاصله از بین می رود. به محض اینکه اوتوپی و رؤیا و آرزو جامه عمل پوشد و به واقعیت مادی بدل شود، بلافاصله از بین می رود:

·        ایدئال تازمانی معنی دارد که هنوز به رئال بدل نشده است.

·        بدل شدن ایدئال به رئال به معنی پایان عمر ایدئال است.

3

·        این شعر فی نفسه خیلی زیبا ست.

·        ولی در این شعر و یا شعار،  آزادی به هدف و آماج بدل می شود.

·        آزادی اما وسیله است و نه هدف و آماج.

·        آزادی را هر طور هم که تعریف کنیم، چیزی جز وسیله رهایش از شرایط ناهنجار نخواهد بود.

·        چیزی جز بمبی برای انفجار مناسبات اجتماعی مقیدساز تحدیدگر نخواهد بود.

·        آزادی و رهایش از شرایط ستمبار نهایتا وسیله ای ضرور برای بهزیستی و همزیستی برابرحقوق مولدین یدی و فکری خواهد بود.

·        با پوزش

عزیز

در کشور من، آزاید فقط نام یک میدان است.

·        آزادی مقوله ای فلسفی است و طبقات اجتماعی مختلف در این مقوله (به مثابه فرم و قالب) منظورهای متفاوت و یا حتی متضاد خود را پر می کنند و به خورد خلایق می دهند.

·        هم هوشی مین واژه آزادی را بر پرچم پیکار رهائی بخش خویش می نویسد و هم جانسون و نیکسون آزادی را عربده می کشند.

·        آزادی می شود واژه (فرم) واحدی برای دو محتوای کاملا متضاد. 

1

·        در قرون وسطی در فلسفه کشور ما به جای واژه «آزادی»، از واژه «اختیار» استفاده می شود:

·        دیالک تیک جبر و اختیار  و یا دیالک تیک ضرورت و آزادی

مثال

(حافظ)

رضا به داده بده وز جبین گره بگشا

که بر من و تو در اختیار نگشاده است.

·        حافظ دشمن آشتی ناپذیر آزادی است.

·        حافظ فاتالیست و سرنوشتگرا ست.

·        حافظ مؤمن و پای بند به جزم «مشیت الهی» است.

·        او برای بنی بشر اختیاری (آزادی ئی) قائل نیست. 

·        البته اگر مست کند، به چرخ فلک کذائی حمله ور می شود و طرحی نو در می افکند.

·        ولی فقط اگر مست کند.

2

·        در دیالک تیک جبر و اختیار نقش تعیین کننده از آن جبر (ضرورت) است.

·        انسان به اندازه شناختش از قوانین و قانونمندی های عینی هستی (یعنی جبر) آزاد است.

3

·        خر نمی تواند مختار (آزاد) باشد، چه برسد به اینکه خودمختار باشد، یعنی بلحاظ فکری و عملی مستقل باشد.

·        (با پوزش از خر، این همراه خادم و مظلوم بنی بشر!)

·         آزادی با شناخت و شعور و آگاهی مشروط می شود.

4

·        آنارشیسم در دیالک تیک جبر و اختیار، منکر جبر است و مطلق کننده آزادی است:

·        وولونتاریسم (اراده گرائی)

·        برای آنارشیسم هر کاری امکان پذیر است، فقط کافی است که بنی بشر اراده کند. 

5

·        فاتالیسم اما بر عکس، جبر را مطلق می کند و منکر اختیار و آزادی است.

·        در جهان بینی فاتالیستی (سرنوشت گرائی) انسان هیچکاره تلقی می شود.

·        به قول فروغ، تفاله یک زنده می گردد.

·        تماشاچی و منفعل می گردد.

6

·        جهان بینی طبقه کارگر به دیالک تیک جبر و اختیار باور دارد و نقش تعیین کننده را از آن جبر می داند و شعار گسترش دم به دم اختیار و آزادی انسانی را بر پرچم رهایش اجتماعی خویش می نگارد.

·        محتوای شعار زیبا بابدی در این صفحه هم به همین معنا ست.

 محمد

خیلی فلسفی گفتی

به زبان ساده تر بگو بیشتر بفهمم.
ولی آزادی برای بسیاری هدف است.
و برای بعضی ها وسیله.
بنظر من در این شعر، آزادی هدف است.
چون دوباره زاده شده برای آزاد زیستن

شاعر آزادی نداشته و دریغ شده از خود را می طلبد اگر حتی تنها فریادی برای کسب آزادی باشد.

·        خیلی ممنون، شاعر.

·        حق با شما ست.

·        آزادی در این شعر آماج و به قول شما هدف است.

·        زندگی در این شعر، وسیله است و آزادی هدف و آماج.

1

·        ایراد جدی و اصلی این شعر هم همین است.

·        دیالک تیک وسیله و هدف در این شعر به شکل دیالک تیک زندگی و آزادی بسط و تعمیم داده شده است.

·        زندگی، وسیله تلقی می شود و آزادی، آماج.

2

·        این اما به معنی وارونه کردن دیالک تیک وسیله و آماج است.

·        چون آزادی اصولا باید فرم و ساختار و  وسیله بهزیستی انسان ها باشد و نه برعکس.

·        چون انسان ها برای خاطر آزادی انتزاعی زندگی نمی کنند، بلکه برای خاطر تأمین زندگی سزاوار انسانی آزادی می خواهند.

·        آزادی فرم و ساختار مطلوبی برای بهزیستی است.

·        محتوای این فرم و قالب و ساختار، زندگی انسانی است.

3

·        آزادی البته در سیستم مختصات دیگری می تواند آماج (به قول شما هدف)  باشد و درست هم باشد.

مثال 

·        در دیالک تیک مبارزه و آزادی، آزادی هدف و آماج است و مبارزه وسیله.

·        در دیالک تیک مبارزه سیاسی، اقتصادی، ایدئولوژیکی، نظامی و غیره ـ آزادی سیاسی، اقتصادی، ایدئولوژیکی، نظامی و غیره، آزادی هدف و آماج است.

·        آزادی در این سیستم مختصات، هدف و آماج مرحله ای و  تاکتیکی است و خادم هدف و آماج استراتژیکی و نهائی است.

 زندگی آزادانه، یعنی برابرحقوق  انسان ها اما 

هدف و آماج استرتژیکی می ماند و نمی تواند و نباید مخدوش شود.

پایان