من مدتی است
که به یادگیری و درک دیالکتیک علاقه مند شده ام.
تا کنون چند
منبع برای آن پیدا کرده ام
مثلا "بنیاد آموزش انقلابی" مرحوم احسان طبری یا
دو کتاب مرحوم امیر نیک آیین
که اتفاقا در سایت شما با آن آشنا شدم.
شما خود بهتر
می دانید که فراگیری این علم کارآاسانی نیست
و تنها خواندن متون کافی
نیست.
به "هم اندیشی" برای در ک بسیاری از مفاهیم و مقوله ها نیاز مبرم است.
سایت شما
بهترین منبع برای پرداخت به جزئیات است.
بهترین بخش آن
همان بخش"هم اندیشی" و همینطور بخش "پای منبر بزرگان" است.
از شما به خاطر
این زحمات بسیار سپاسگزارم.
·
خیلی ممنون
·
حق با شما ست.
·
ما برای تمرین خوداندیشی به تحلیل صبورانه و عرقریز و
زمانگیر آثار سعدی پرداخته ایم.
·
و آن را در سلسه مقالاتی تحت عنوان «خودآموز خوداندیشی» بخشا منتشر کرده ایم و باید بتدریج، منتشر کنیم.
·
اگر فرصت کردید، لطف کنید و نظری بدان باندازید و قبل از
خواندن تحلیل به تحلیل مستقل ابیات و یا اقوال مربوطه بپردازید و بعد تحلیل خود را
با تحلیل ما مقایسه کنید و کاستی های تحلیل خود و تحلیل ما را نیز هم بلحاظ تئوری و هم بلحاظ اسلوب (متد)
کشف کنید و اگر مصلحت دانستید در اختیار علاقه مندان دیگر نیز قرار دهید.
· اشعار و نوشته
ها انعکاس خاص واقعیت عینی لایتناهی اند و تحلیل های به عمل آمده از آنها بلحاظ نظری و اسلوبی، هرگز کامل و بی
عیب و نقص نیستند.
·
شاید این خلاقانه ترین طرز هماندیشی باشد.
شیوه های رایج از قبیل
موعظه، پرسش و پاسخ، مرید و مراد،
شاگرد و معلم، طلبه و مجتهد و حتی شیوه های مطروحه از سوی احسان طبری و نیک آئین عزیز
شیوه های
اسکولاستیکی اند و حاصلخیز نبوده اند و نیستند.
با سپاس قلبی
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر