هماندیشی با اناس (1)

 

سرچشمه:

صفحه فیس بوک

اناس ملکیان

·        کنفوسیوس به سبب سطح نازل توسعه علم و فن در آن زمان، در سطح چیزها، پدیده ها و سیستم ها پرسه می زند و از حقیقت قضایا چندان خبر ندارد.

·        نه افتادن برگ در زوال است  و نه افتادن میوه در کمال تا برای بنی بشر سرمشقی باشند.

1

·        درخت یک سیستم سیبرنتیکی است.

·        اگر قحط آب و باران باشد، برای حفظ سیستم از گزند تشنگی، به صرفه جوئی سنجیده در آب مبادرت می ورزد:

·        برگ و میوه که سهل است، شاخه ها و حتی تنه تنومند خود را آبیاری نمی کند، از تشنگی می سوزاند و به مثابه زیرسیستم های خود خشک می کند تا نوع خود را، یعنی سیستم اصلی را حفظ کند.

2

·        انداختن برگ در پاییز نیزبه این دلیل است که فونکسیون مندی برگ به پایان می رسد:

الف

·        سیستم های سیبرنتیکی و پویا، ارگان های فاقد فونکسیون را تغذیه نمی کنند و می اندازند.

ب

·        افتادن دم و امثالهم نیای حیوانی انسان نیز به همین دلیل بوده است.

·        زمانی که دم فونکسیون خود را در روند تکامل انسانی از دست می دهد، ارگانیسم از تغذیه آن خودداری می ورزد و می اندازد.

3

·        وقتی هم که درخت دوره استراحت زمستانی خود را تدارک می بیند، رشد و رویش را متوقف می سازد و برگ و بار خود را می اندازد تا هم به تکثیر نوع خود نایل آید (هسته میوه به شکل درختی رشد کند) و هم  محصول کردوکار سابق خود را (شاخه ها و برگ ها را) از نو مورد استفاده قرار دهد (مینیرالیزه و یا نمک واره) کند و در سیکل لایزال زیست، برای بازتولید خود به خدمت گیرد.

پایان