۱۳۹۱ مهر ۲۳, یکشنبه

با تخته پاره ای در آغوش

 آواره ی آب های عالم شده ایم!

 عمران صلاحی
از این دریا
(بر گرفته از دفتر « آی نسیم سحری»)
 

از این دریا
چگونه می توان گذشت
 
که کوه مغناطیس
میخ از کشتی هامان می رباید و
بند از بند می گشاید.


با تخته پاره ای در آغوش
آواره ی آب های عالم شده ایم!

پایان
 


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر