تا من باشم، ابدیّت آئینه دار روح بلند تو می ماند.

سنگی بر گورخانه ی پدر

(۱۷ ـ ۱۸ جون ۲۰۰۳) 

  جهانگیر صداقت فر

سرچشمه:

سایت اخبار روز

http://www.akhbar-rooz.com

سوگوارانه

·       سنگی به سینه ات گذاردیم

·       تا نام تو در شرم ِ نسیانی ما

·       جاودانه بنماید.

·        

·       سنگی را به صیقل ِسینه ات نشاندیم

·       تا گرانی بارت را نمادی به یادگار بگذاریم.

·        

·       فریاد

·       عاقبت در تو فروخفت

·       در خلوت گور،

·       آسوده تر شدی از آن همه درد:

·       متبارک باد فتوّت ِ صبوری تو!

·       (متبارک به معنی منزه است و فتوت به معنی کرم، بزرگواری.)

*****

·       بلندی ایثار در تو بود

·       و شکوری ِ سرشاری

·       و اندهان ِ تو

·       همه از ظلام ِآسمانی بی مهر سرچشمه داشت

·       و دریغای تو

·       خود همه از ذاتِ زشتی بود:

·       متبارک باد خلوص ِ طینتِ  تو.

·        

·       [ خوابی از آن دست، آسوده به چشمان تو برنشسته

·       که حسرتِ  بیداران است.

    

·       من امّا اندیشناک ِ تنهایی ِ شبانه ی توام هنوز.[

·        

·       سنگی به سینه سارِ  پر از ملال تو

·       سنگین گذاشتیم

·       تا تسلسل ِ آه

·       بر نیانگیزدت ز خواب اساطیر .

*****

·       اینک،

·       میراثِ رنج های تلخ تو در من است

·       و بردباری ِ تمامتِ حوصله ها.

·        

·       تا من باشم،

·       ابدیّت آئینه دار روح بلند تو می ماند:

·       متبارک باد فروتنانه ی بزرگواری تو.

پایان
 

مسعود بهبودی

خوش به حال پدری ـ چه حاضر و چه «غایب» ـ که فرزندی شعورمند و دراکه مند دارد که حداقل به درک درد مادر ـ  پدر خویش قادر است.

چنین پدیده ای ـ به هر دلیلی هم که باشد ـ کیمیا ست.

چون شعر ایرج میرزا،  موسوم به «قلب مادر» نه استثناء، بلکه قاعده است.

عمر شاعر دراز باد و اندوهش اندک!