سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
رباعیات (3)
·
آواره
دراین سپیده های خاموش
·
می پیچم
و باز می گشایم آغوش
·
ای پنجره
های خفته، چشمم به شما ست
·
من، نغمه
دره های خاکستر پوش
*****
·
فریاد زدم:
·
«به
باغ ما بید شکست
·
در برکه ی
روشن، رخ خورشید شکست!»
·
بشنید ـ سراسر
شب ـ این قصه و صبح
·
نالید:
·
«ندانستی
و امید شکست!»
*****
·
آویخته
بید خسته گیسو بر آب
·
پیچیده
در امواج سپید مهتاب
·
·
شبنم
نتراویده هنوز و تن شب
·
در سایه
برگ و بوته ها، رفته به خواب
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر