پژوهشی از
الف برزگر
سرچشمه:
دفتر چهارم.
دوره دوم (1365)
شورای
نویسندگان و هنرمندان ایران
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
پیشکش به
کاظم انصاری
بخش اول
اندیشه و زبان
1
·
انسان با کار خود و با اندیشیدن که
فرآورد کار او ست و متقابلا بر کار تأثیر
می گذارد، از دیگر جانوران متمایز شده است.
2
·
شناخت و معرفت انسان که حاصل
اندیشیدن او ست، با زبان بیان می شود.
·
از طریق زبان شکل می گیرد.
·
عینیت می پذیرد و تکامل می یابد.
3
·
به دیگر سخن، اندیشه چون پدیده ای
مادی، فقط زمانی شکل معین به خود می گیرد و به شناخت انسان مبدل می شود که جامه
زبان بپوشد.
4
·
زبان نیز متقابلا با بیان مفاهیم و مقولات و آنچه که فرآورد کار و تجارب انسان ها ست، پویایی و برومندی
اندیشه را تأمین می کند و تکامل می بخشد.
5
·
زبان فرآیند هوشمندی و طبیعت
اجتماعی انسان است.
·
زبان مانند وجدان و ضمیر از
نیازهای اجتماعی انسان، از ضرورت پیوند یافتن او با انسان های دیگر و از علاقه و
شوق او به شناخت طبیعت و چیره شدن بر قوای طبیعی، سرچشمه می گیرد.
6
·
زبان درخشان ترین و گویا ترین
نشانه ی تکامل فکری انسان و ضمنا محصول این تکامل است.
7
·
اگر زبان در روند توسعه به تباهی
می گرایید، اندیشه از تکامل باز می ماند.
·
ضمنا، اگر اندیشه پویایی خود را از
دست می داد، چشمه حیات زبان خشک می گشت.
8
·
پیوند متقابل اندیشه و زبان طی
تمام دوران چندین ده هزار ساله ی حیات اجتماعی، همواره هم اندیشه را و هم زبان را
تکامل بخشیده است و به روزگار ما رسانده است.
9
·
اندیشه انسان و میزان پیشرفت آن را
باید از درجه تکامل زبان باز شناخت.
10
·
اندیشه انسان و میزان پیشرفت آن را
باید با مفاهیم و مقولاتی که زبان حامل آن
است، اندازه گرفت.
11
·
ضمنا گسترش و رشد زبان را می توان
در روند تکامل اندیشه ارزیابی کرد.
12
·
اندیشه و زبان در حیات اجتماعی
انسان ها، مجموعه ی واحدی را تشکیل می دهند.
13
·
اندیشه و زبان در حیات
اجتماعی انسان ها، هر یک به دیگری متقابلا پیوند می یابد و در مجموع، با هر یک از مراحل
روند تکامل حیات اجتماعی همخوانی و هماهنگی دارد.
14
·
اندیشه و زبان در حیات اجتماعی
انسان ها، ضمنا با مفاهیم و مقولات
همخوانی و هماهنگی دارند.
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر