۱۴۰۳ تیر ۲۲, جمعه

قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۷۷) (سوره النساء ویا زنان)

       

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

 

﴿تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۚ وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴾
[ النساء: ۱۳]

اينها احكام خداست. 

هر كس از خدا و پيامبرش فرمان برد، او را به بهشتهايى كه در آن نهرها جارى است درآورد و همواره در آنجا خواهد بود و اين كاميابى بزرگى است.

﴿وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُّهِينٌ﴾
[ النساء: ۱۴]

و هر كه از خدا و رسولش فرمان نبرد و از احكام او تجاوز كند، 

او را داخل در آتش كند و همواره در آنجا خواهد بود و براى اوست عذابى خواركننده.

کریم

در این دو آیه،

برای تحمیل قوانین نظام برده داری به مسلمین،

همه اختراعات حقوقی ضد و نقیض طبقه حاکمه برده دار و روحانی (آل عبا)

را

به حساب خدای واهی و انتزاعی می گذارد.

هدف کریم

 از این جا زدن قوانین طبقاتی ـ زمینی به عنوان قوانین ماورای طبقاتی ـ الهی، 

پرهیز از اقامه دلیل علمی و تجربی و منطقی است.

همین کار را روحانیت در تمام طول تاریخ جامعه طبقاتی  پیشه کرده است.

کودکان مردم را به ابزار سکس این و آن تبدیل می کنند و مادام العمر به لحاظ روحی و روانی و شخصیتی بیمار می سازند و بی شرمانه ادعا می کنند

که این حکم و قانون الهی و ضمنا خدمت به زنان است.

کریم

در این دو آیه

هم

کما فی السابق

دیالک تیک تطمیع و تهدید (امید و بیم)

را

به شکل دیالک تیک اجر و زجر (جنت و جهنم) بسط و تعمیم می بخشد

تا توده مسلمین را خام و رام و مطیع و فرمانبردار سازد.


﴿وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِّنكُمْ ۖ فَإِن شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىٰ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا﴾
[ النساء: ۱۵]

و از زنان شما آنان كه مرتكب فحشا مى‌شوند، از چهار تن از خودتان بر ضد آنها شهادت بخواهيد. اگر شهادت دادند زنان را در خانه محبوس داريد تا مرگشان فرا رسد يا خدا راهى پيش پايشان نهد.

در این آیه کریم

زن ستیزی طبقاتی ریشه ای او تبیین می یابد:

اگر زنی مورد تجاوز جنسی قرار گیرد و ۴ نره خر ببیند،

به عوض حمایت از زن ستمدیده، باید او را در خانه زندانی کرد 

تا یا از گرسنگی و تشنگی جنون بگیرد و بمیرد و یا خدای کذایی راهی پیش پایش بگذارد.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر