قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۸۲) (سورة النساء و یا سوره زنان)

         

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

الف
  قتل
حدّ افراد زير قتل است:

 
۱

کسی که با محرم نسبی خود، مثل مادر و دختر زنا کند.
برخی، محرم رضاعی و سببی، مانند مادر زن را در حکم ياد شده ملحق به محرم نسبی کرده‌اند؛
ليکن مشهور، قائل به اختصاص حکم قتل به محرم نسبی‌اند.

محتوای این حکم شرع

 جلوگیری از آنارشی (هرج و مرج) جنسی در درون خانواده به مثابه سلول اساسی جامعه بوده است.

پیامد این هرج و مرج حامله شدن مادر و خواهر و دختر از پسر و پدر 

و

زایش بچه های عقب مانده و چه بسا ناقص الخلقه است.

البته بعید است که کریم به این پیامد بیولوژیکی واقف بوده باشد.

 ۲

ذمّی‌ای که با زنی مسلمان زنا کند.
 ديگر اقسام کفار در اين مسئله حکم ذمی را دارند.

ذمی به مسیحی و یهودی ئی اطلاق می شود که اسلام آورده باشد. 

در هر صورت اگر کسی از کفار با زن مسلمان زنا کند، باید حکم قتل در باره اش صادر شود.

محتوای این قانون شرع،

 آدمی را به یاد قوانین فاشیستی در آلمان نازی می اندازد که مبتنی بر خرافه ای راسیستی بوده است.

 بدین طریق

خلوص نژاد تحفه نطنز ژرمن  حفظ می شد.

 
۳

کسی که به عنف و اجبار با زنی، زنا کند.

این حکم شرع

تجاوز جنسی بر هر زنی را  با قتل کیفر می دهد.

سؤال این است که آیا خود کریم و سپاهیانش به زنان قبایل مغلوب در جنگ تجاوز جنسی نکرده اند؟

حتی بین کریم و علی ابن ابیطالب برای تصرف دختر حاکم قلعه خیبر اختلاف افتاده بوده است.

اجامر فوندامنتالیسم سنی و شیعی، مثلا اجامر داعش و حزب الله 

صدها زن و دختر دگراندیش و دگر مذهب را مگر مورد تجاوز جنسی چه بسا کلکتیو قرار نداده اند.

حکام شرع آن ور و این ور کجا این لاشخورها را محکوم به اعدام کرده اند؟

۴

به قول مشهور، بلکه اجماع ادعا شده، مردی که با همسر پدر خود زنا کند.

 این حکم شرع شامل حال زنا با نامادری می شود.

مبهم در این آیات شمول قتل به زنان است.

معلوم نیست که فقط نر زناکار به اعدام محکوم می شود ویا هر دو.

ادامه دارد.